มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2105

“ผู้อาวุโส คุณรู้ไหมว่าทำไมสำนักสหัสบรรณถึงยังนิ่งเฉยอยู่? ไม่มีทางที่พวกเขาจะไม่รู้ว่าสำนักวายชนม์กำลังทำอะไร ในขณะที่เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่เช่นนี้”

ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์พ่นน้ำเสียงเย็นชา การตะคอกนี้ต้องใช้กำลังอย่างมากและไหล่ของเขาก็สั่นไหว เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อระงับความโกรธในใจ “แน่นอน พวกเขาต้องรู้เรื่องนี้ และพวกเขาน่าจะรู้เรื่องนี้มานานแล้วด้วย”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฟนด์ก็ตกใจมาก เขาสามารถเห็นความโกรธที่ไม่อาจระงับไว้ได้บนใบหน้าของผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ 'เกิดอะไรขึ้นกับเขา? ทำไมเขาถึงโกรธขนาดนี้?’ ความจริงที่ว่าความโกรธดูเหมือนจะพุ่งไปตกใส่สำนักสหัสบรรณแทนที่จะเป็นสำนักวายชนม์ทำให้เขายิ่งสับสน

แน่นอนว่าเฟนด์ไม่ได้เปล่งคำถามออกมาเสียงดังอย่างไรก็ตาม เขาและผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ก็ยังไม่คุ้นเคยกันนัก แม้ว่าเขาจะช่วยชีวิตอีกฝ่ายไว้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าอีกฝ่ายจะทำแบบเดียวกัน ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์จะระวังศิษย์ภายนอกซึ่งเมื่อครู่เป็นเพียงคนแปลกหน้า

ความเงียบเข้าปกคลุมภายในรถม้าอีกครั้ง ไม่มีใครพูดอะไร แต่ความคิดของพวกเขากลับพลุ่งพล่านอยู่ในหัว และความคิดต่าง ๆ ก็พรั่งพรูเข้ามาในจิตใจของพวกเขา แนชเองก็อยากรู้อยากเห็นในเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน แต่เนื่องจากผู้อาวุโสก็อดฟรีย์อยู่ที่นั่น เขาจึงคิดว่ามันไม่เหมาะสมสำหรับเขาที่จะหารือคำถามที่อยู่ในใจของเขากับเฟนด์

ประมาณสิบถึงสิงสองชั่วโมงต่อมา ในที่สุดรถม้าก็มุ่งเข้าสู่เมืองสองกษัตริย์ จากนั้นผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ก็เป็นฝ่ายทำลายความเงียบลง “ในตอนที่ไปถึงตำหนักสองกษัตริย์แล้ว ถ้ามีคนถาม ให้บอกพวกเขาไปว่าเธออยู่ที่ป่าดงอสูรเพียงวันเดียว เพราะเธอพบว่าสัตว์อสูรที่มักพบในส่วนที่ลึกที่สุดของป่าออกมาเพ่นพ่านที่รอบนอก เธอจึงเลี่ยงกลับออกมาเพื่อความปลอดภัย สำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างฉันกับเธอ เป็นการดีที่สุดที่จะไม่เปิดเผยข้อมูลนี้ออกไป ไม่อย่างนั้นเธอจะถูกลากเข้าในเรื่องนี้ด้วย”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน