มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2111

โนเอลจ้องไปที่เฟนด์อย่างพูดไม่ออกก่อนที่จะกลอกตามาที่เขา “นายได้ยินในสิ่งที่ตัวเองพูดออกมาหรือเปล่า? การทำสงครามกับเผ่าปฐมหายนะ กับการทำสงครามกับสำนักวายชนม์นั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง เข้าใจไหม? ฝ่ายหนึ่งอยู่ในระดับเดียวกับเรา ในขณะที่อีกพวกคือสำนักระดับสี่! พอถึงเวลานั้น ต่อให้เราจะอยากเข้าร่วมสนามรบด้วยหรือเปล่าก็ไม่สำคัญ เพราะไม่ว่าอย่างไรพวกเขาจะบังคับให้เราเข้าร่วมด้วยอย่างแน่นอน!”

เฟนด์ขมวดคิ้วและพูดเชิงโต้แย้งว่า “ไม่ใช่ว่าสำนักวายชนม์จะพุ่งเป้ามาที่พวกเราโดยเฉพาะเสียหน่อย! จะมีสำนักอื่นต่อสู้กับพวกเขาด้วย นอกจากนี้ เป้าหมายหลักของพวกเขาคือต้องกำจัดสำนักสหัสบรรณก่อน หมายความว่าสำนักสหัสบรรณจะเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงหลักในเรื่องนี้ ในขณะที่เราจะทำหน้าที่เป็นผู้สนับสนุนเท่านั้น”

โนเอลยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ แต่ริมฝีปากของเขาก็เม้มแน่น “นายไร้เดียงสากว่าที่ฉันคิดนะ จริงอยู่ สำนักสหัสบรรณจะเป็นกำลังหลัก แต่นายคิดว่าพวกเขาจะสละศิษย์ของตัวเองเพื่อปกป้องเราหรือ? ไม่ต้องแปลกใจล่ะถ้าพวกเขาปฏิบัติกับเราเหมือนเบี้ยในเกมกระดาน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราจะเป็นคนที่โชคร้าย ในฐานะศิษย์ภายนอก ฉันอาจไม่ได้รับความช่วยเหลือมากนักในสงคราม แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะสามารถต่อต้านคำสั่งได้หากฉันถูกส่งให้ไปเป็นโล่มนุษย์”

ความรู้สึกขมขื่นแผ่ซ่านจากริมฝีปากของโนเอลจนกระจายไปทั่วร่าง นั่นทำให้เขารู้สึกอึดอัดเกือบตาย เฟนด์เลิกคิ้วและตบไหล่เขา ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่เข้าใจความรู้สึกของโนเอล

“สงครามยังไม่เริ่ม ที่เล่ามาทั้งหมดก็เพื่อให้คุณได้มีเวลาเตรียมใจ พอถึงตอนนั้น คุณจะเป็นคนเดียวที่สามารถเลือกเส้นทางที่ดีที่สุดให้กับตัวเองได้” เฟนด์กล่าว

โนเอลไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดีเมื่อได้ยินเรื่องนี้ เขายักไหล่และพูดว่า “นายพูดถูก แต่ฉันจะทำอะไรได้ ฉันจะหันหลังให้กับสำนักของตัวเองในช่วงเวลาคับขันได้ยังไง? ฉันอาจละทิ้งตัวตนของฉันในฐานะศิษย์ภายนอกและถูกตราหน้าว่าเป็นคนขี้ขลาด”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน