มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2126

โนเอลหายใจออกลึก ๆ และมีความอิจฉาเล็กน้อยในน้ำเสียงของเขาขณะที่เขาพูดว่า “ก็อย่างที่คิดไว้นั่นแหละ เขาชนะ และชนะทั้งที่ยังไม่ได้แข่งด้วยซ้ำ ชายที่ท้าทายโอลิเวอร์ทนการโจมตีจากโอลิเวอร์ได้เพียงสามกระบวนท่าก่อนที่โอลิเวอร์จะแทงเข้าที่หน้าอกของเขา และเลือดก็กระเซ็นไปทั่วพื้น โชคดีที่ โอลิเวอร์รู้ขอบเขตและหยุดตัวเองเอาไว้ในที่สุด คนผู้นั้นไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่บาดแผลของเขาก็หนักหนาพอที่จะทำให้เขาล้มหมอนนอนเสื่อเป็นเวลาหนึ่งหรือสองเดือนได้เลยทีเดียว”

บรู๊คที่อยู่ข้าง ๆ พยักหน้าอย่างรุนแรง สายตาที่ดูราวกับนึกอะไรออกแวบผ่านดวงตาของเขา เมื่อเขานึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้น “วันนั้น เราสองคนหาที่นั่ง แม้ว่าจะไม่ได้ยากลำบากอะไร แต่ก็เห็นได้เลยว่าสถานที่แออัดไปด้วยผู้คนในเวลานั้น แถมผู้สังเกตการณ์ก็โห่ร้องเสียงดังมากในตอนที่โอลิเวอร์แทงหน้าอกของชายคนนั้น และพวกเขาต่างก็โห่ร้องก้องตะโกนกันว่าโอลิเวอร์ไร้เทียมทานขนาดไหน”

โนเอลมองไปที่บรู๊คอย่างสิ้นหวัง “ถ้าตอนนั้นนายไม่ห้ามฉันเอาไว้ ฉันก็คงตะโกนแบบเดียวกับพวกเขาไปแล้ว” แม้ว่าบรู๊คจะค่อนข้างไม่เกรงใจใคร แต่เขาก็รับรู้ได้ถึงความบาดหมางระหว่างเฟนด์และเวสลีย์ดี “ผมไม่มีทางตะโกนออกไปแบบนั้นหรอก ไม่มีทางเลย เวสลีย์น้องชายของโอลิเวอร์เคยมีปัญหากับศิษย์พี่เฟนด์มาก่อน ผมจะเชิดชูศัตรูได้ยังไง”

แน่นอน บรู๊คดูเขินอายในขณะที่เขาตอบ ซึ่งนั่นก็ทำให้เฟนด์หัวเราะเบา ๆ และไม่ใส่ใจอะไรเท่าไหร่นัก เขาไม่คิดว่านี่เป็นเรื่องใหญ่อะไร ต่อให้บรู๊คจะตะโกนออกมาครั้งหรือสองครั้งในตอนนั้นก็ตาม

ยิ่งพวกเขาเข้าใกล้จุดชุมนุมมากเท่าไร เหล่าศิษย์ก็ยิ่งรวมตัวกันมากในบริเวณนั้นมากขึ้น จากนั้นพวกเขาสังเกตเห็นว่าพื้นที่ในขณะนี้ค่อนข้างแออัด เมื่อพวกเขามาถึงจุดรวมพล ทั้งสถานที่ก็คราแน่นไปด้วยผู้คน และแถมเสียงก็ดังอึกระทึกไปหมด เฟนด์ประมาณการได้ว่ามีผู้คนรวมตัวอยู่ที่นี่ราว ๆ สามพันถึงสี่พันคน แต่ดูเหมือนจะมีจำนวนมากกว่านั้น

โนเอลตบไหล่เฟนด์และเตือนเขาว่า “วันนี้ศิษย์ภายนอก ศิษย์ภายใน และศิษย์ในตำแหน่งต่าง ๆ ทั้งหมดน่าจะไปรวมกันในที่ต่าง ๆ เราไปรวมอยู่กับศิษย์ภายนอกและยืนอยู่ที่นั่น”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน