มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2129

แน่นอนว่าเฟนด์รู้ว่าโนเอลเป็นห่วงเขา ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าเล็กน้อย “ถึงแม้โอลิเวอร์จะถูกรับเป็นศิษย์เพียงคนเดียวของผู้อาวุโสอันดับที่สิบเอ็ดก็ไม่เป็นไร เพราะถึงเขาจะไม่ได้ถูกเลือกให้เป็นศิษย์เพียงคนเดียวของผู้อาวุโสยังไงเขาก็คงไม่ยอมปล่อยให้ผมหลุดมือไปแน่”

ในขณะที่เฟนด์และโนเอลกำลังพึมพำกันเอง ความวุ่นวายก็ปะทุขึ้นต่อหน้าพวกเขา หลังจากนั้น เส้นทางข้างหน้าเฟนด์ก็ถูกคนหลายคนแหวกออก และใบหน้าที่คุ้นเคยหลายคนก็เบียดเข้ามาหาพวกเขา เฟนด์ได้แต่มองและไม่อาจห้ามให้ริมฝีปากของเขาไม่กระตุกได้ ไม่อาจห้ามให้ตัวเองกลอกตาใส่พวกเขาได้ด้วย อันที่จริงเขาไม่แยแสคนพวกนี้เลย แต่คนพวกนี้ต่างหากที่ชอบเข้ามาหาเขาเหมือนแมวที่ได้กลิ่นปลาจากระยะไกล

เวสลีย์ถือพัดหยกซึ่งไม่มีใครรู้ว่าเขาได้มาจากไหนไว้อยู่ในมือ แม้ว่าพวกเขาจะมีภูมิต้านทานต่อการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิในขณะที่พวกเขาเป็นผู้ฝึกศิลปะยุทธ แต่เขาก็ทำตัวไม่ต่างจากนายน้อยรูปงามในขณะที่เขาเดินไปหาเฟนด์พร้อมกับแกว่งพัดในมือเบา ๆ เช่นเดียวกับที่เขาทำ ข้างหลังเขามีเจ้าของใบหน้าที่คุ้นเคยอีกคนหนึ่ง ชายที่มีดวงตาเป็นรูปสามเหลี่ยมนั่นเอง เมื่อชายผู้มีดวงตารูปสามเหลี่ยมเห็นเฟนด์ ดวงตาของเขาก็หรี่ลงเป็นวงโค้งราวกับงูพิษที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดทันที

ทุกคนในกลุ่มศิษย์ภายนอกรู้เรื่องของเวสลีย์ และศิษย์ภายในหลายคนก็รับรู้เรื่องของเขาด้วยเช่นกัน เมื่อโอลิเวอร์กลายเป็นศูนย์กลางของการสนทนาในหมู่ศิษย์ทั้งหลายขณะที่เขากำลังจะได้กลายเป็นศิษย์คนสุดท้ายของผู้อาวุโสลำดับที่สิบเอ็ด เวสลีย์รู้สึกว่าเขาได้รับเกียรติอย่างมากในขณะที่เขาเดินอย่างร่าเริงในทุกที่ที่เขาไป รอยยิ้มแฝงนัยยะปรากฏบนใบหน้าของเขาเมื่อเขาเห็นเฟนด์ “นี่ศิษย์น้องเฟนด์ไม่ใช่เหรอ? ตั้งแต่ที่เราพบกันครั้งก่อนก็นานพอดูเลยนะ! ดูเหมือนนายจะไปได้ดีทีเดียว”

สิ่งที่เวสลีย์พูดดึงดูดความสนใจจากคนรอบข้างในทันที แม้ว่าเฟนด์จะไม่เป็นที่รู้จักในหมู่ศิษย์ภายนอกเท่าเวสลีย์ แต่ชื่อเสียงของเขาก็ไม่ใช่เรื่องที่ควรมองข้าม อย่างไรเสีย ครั้งหนึ่งเขาก็เคยเอาชนะเวสลีย์ได้อย่างองอาจในสนามประลองเดิมพัน และมันก็ถือเป็นความท้าทายที่พวกเขาสองคนมีระดับการบ่มเพาะที่ต่างกัน!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน