มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2142

ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งถึงกับแน่นหน้าอกและนิ้วของเขาสั่นสะท้าน เขาตะคอกด้วยความไร้ความเมตตาและพูดว่า "ผมต้องการเลือกศิษย์ภายในที่ดีที่สุดต่างหาก!"

เขาเน้นคำว่า 'ศิษย์ภายใน' เพื่อเตือนผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ว่าในประวัติศาสตร์ของตำหนักสองกษัตริย์ ศิษย์ทั้งหมดได้รับเลือกล้วนมาจากศิษย์ภายใน

“ผมจะเลือกใครก็ตามที่ผมพบว่าถูกใจผมที่สุดให้มาเป็นศิษย์คนสุดท้ายของผม” ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์พูดด้วยน้ำเสียงมั่นคงที่ปนไปด้วยรอยยิ้ม

ในเวลานี้แม้แต่ผู้อาวุโสลำดับที่สองก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย เขาชำเลืองมองผู้อาวุโสก็อดฟรีย์และพูดว่า "เอาล่ะ ฮ่า ๆ ตลกมากเลย เราเข้าใจแล้ว ทีนี้ก็เลิกล้อเล่นและเอาจริงสักทีเถอะ"

เห็นได้ชัดว่าผู้อาวุโสลำดับที่สองไม่เห็นด้วยกับการเลือกของผู้อาวุโสก็อดฟรีย์เช่นกัน จากวิธีที่เขาพูดเรื่องทั้งหมดนี้ก็เป็นได้แค่เรื่องตลก ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์หัวเราะเยาะอยู่ในใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น ปกติเขาจะไม่ตอบโต้อะไรกลับไปเพราะเขาแน่ใจว่าผู้อาวุโสลำดับที่สองรู้ดีอยู่แล้วว่าตลอดเวลาที่เขาเสวนาด้วยเขาไม่เคยล้อเล่นกับอีกฝ่ายเลยแม้แต่ครั้งเดียว

อันที่จริง เขาไม่สงสัยเลยว่าทำไมผู้อาวุโสลำดับที่สองถึงต้องการให้เขายกเลิกศิษย์ที่เขาเลือกมา เพื่อที่ศิษย์ของเขาเองจะได้มีโอกาสลงสมัครเป็นศิษย์คนสุดท้ายของเขา แต่นั่นจะไม่เกิดขึ้น เขามีท่าทีเป็นกลางเสมอในการศึกระหว่างผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งและผู้อาวุโสลำดับที่สอง และเขาวางแผนที่เป็นเช่นนั้นต่อไป แม้เขาจะรู้ว่าคนทั้งคู่จะไม่ยอมปล่อยเขาไปง่าย ๆ แน่

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน