มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2204

ภายในดวงตาของชายมีหนวดมีเคราเกิดประกายตระหนก เขามองไปที่เฟนด์อย่างไม่เชื่อสายตาและตะโกนขึ้นว่า “ไอ้สารเลว! แกกำลังฝึกฝนศิลปยุทธแบบไหนกันทำไมถึงได้ต่อกรกับทักษะธาตุไฟที่ฉันฝึกอยู่ได้?!”

เฟนด์เยาะเย้ยและไม่พูดอะไรกลับไป ทักษะทลายห้วงสุญญะที่เขาบ่มเพาะนั้นอย่างน้อยก็เป็นทักษะระดับนภา หากไม่ใช่เพราะความทรงจำที่บรรพบุรุษในสมัยโบราณทิ้งไว้ให้ เขาคงจะไม่สามารถบอกได้ในทันทีว่าเปลวเพลิงบนขวานผ่าภูเขาเป็นทักษะยุทธประเภทใด แต่ด้วยความช่วยเหลือจากความทรงจำที่ได้รับมา เขาถึงสามารถมองออกได้อย่างรวดเร็วว่าเปลวเพลิงดังกล่าวจะต้องเป็นทักษะศิลปยุทธขั้นสูงระดับโลหิต ซึ่งเป็นระดับเดียวกันกับที่เวสลีย์มี

แต่ทักษะศิลปยุทธของเวสลีย์ไม่ได้ทรงพลังเท่ากับเปลวเพลิงนี้ ซึ่งก็หมายความว่าระดับความเชี่ยวชาญในการใช้เปลวเพลิงของชายมีหนวดมีเครานั้นต้องสูงกว่าของเวสลีย์อย่างแน่นอน ซึ่งนั่นทำให้เกิดช่องว่างระหว่างทักษะศิลปยุทธที่ทั้งสองคนใช้

เมื่อดูจากภายนอกชายมีหนวดเคราอาจดูสงบ แต่ภายในใจของเขากับมีพายุกำลังก่อตัวขึ้น เขารู้ว่าชายสวมหน้ากากต้องการให้พวกเขาฆ่าเฟนด์และคนอื่น ๆ ให้เร็วที่สุดเพื่อเลี่ยงการการดึงดูดความสนใจจากคนอื่น ดังนั้นเขาจึงใช้พละกำลังมากกว่าครึ่งหนึ่งในการเรียกใช้ทักษะเปลวเพลิง จึงไม่แปลกเลยที่เขาจะหัวเสียเมื่อเขาเห็นว่าเฟนด์สามารถปัดป้องกันโจมตีของเขาด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว

"ไอ้สารเลวเอ๊ย! อย่าคิดนะว่าจะเอาชนะฉันได้ แค่เพราะนายรอดพ้นจากการโจมตีครั้งก่อน!” ชายมีหนวดมีเครากล่าวด้วยความองอาจ เขาพุ่งเข้าหาเฟนด์ด้วยขวานอีกครั้งโดยไม่ลดความเร็วลงเลย พื้นดินแตกเป็นเสี่ยง ๆ เปลวเพลิงที่หุ้มอยู่บนขวานส่งเสียงหวีดหวิว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน