มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2220

เรื่องทั้งหมดนี้ผิดปกติไปหมด

ทันใดนั้นเฟนด์ก็เงยหน้าขึ้นและพูดกับธีโอว่า "คุณบอกว่าศิษย์พี่เฮลธ์เห็นเรื่องทุกอย่างกับตาตัวเองเลยใช่ไหม? เขาไม่พอใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นและได้บอกทุกอย่างกับคุณแล้ว ผมพูดถูกหรือเปล่า?"

ธีโอจ้องมองไปรอบ ๆ แต่ในไม่ช้าเขาก็สงบลงและพยักหน้า “ก็จริงน่ะสิ ศิษย์น้องเฮลธ์รู้สึกว่านายทำเกินไป ไม่มีใครยอมรับการกระทำที่น่ารังเกียจแบบนั้นได้ เขาถึงได้บอกทุกอย่างกับฉันอย่างหมดเปลือก! อย่ามาอ้างเลยว่าศิษย์น้องเฮลธ์ไม่เห็นอะไร ถึงแม้ว่าตอนนั้นเขาจะถูกทำร้ายอย่างหนัก แต่เขาไม่ได้บาดเจ็บสาหัสอะไรขนาดนั้น คนอื่น ๆ ต่างจดจ่ออยู่กับการต่อสู้ของตัวเอง แต่เขามีเวลาสังเกตทุกคนในตอนนั้น เขาถึงได้เห็นว่านายน่ารังเกียจขนาดไหน!"

ธีโอเชิดหน้าและยืดอกขึ้นในขณะที่เขาพูดอย่างชอบธรรม ราวกับว่าเขาเป็นผู้ส่งสารแห่งความยุติธรรมที่กำลังตำหนิคนร้ายกาจอย่างน่ารังเกียจไร้ยางอายอย่างเฟนด์

เฟนด์กลั้วหัวเราะ ก่อนจะเริ่มหัวเราะเมื่อเขาได้ยินสิ่งที่ธีโอพูด การกลั้นหัวเราะของเฟนด์ดูไม่ต่างจากเสียงหัวเราะเยาะเย้ยของอีกฝ่ายอย่างเห็นได้ชัด ทันใดนั้นเขามองไปยังจุดที่ศิษย์ของสำนักสหัสบรรณรวมตัวกันอยู่

เมื่อเทียบกับด้านข้างของพวกเขา จุดรวมพลอื่น ๆ นั้นเงียบกว่ามาก หลายคนนั่งทำสมาธิ เป็นเรื่องจริงที่เฮลธ์ได้รับบาดเจ็บสาหัสในการต่อสู้กับชายสวมหน้ากาก เขากำลังทำสมาธิอยู่ในขณะนั้น และใบหน้าของเขาก็ซีดเผือด ลมหายใจกระชั้น

เฟนด์ยังจำได้ว่าเฮลธ์อาเจียนเป็นเลือดมากมายขนาดไหนในตอนที่เขาได้รับบาดเจ็บและล้มลงไปกับพื้น แต่เขากลับยังมีแรงลุกขึ้นมาถ่ายทอดสิ่งที่เกิดขึ้นให้ธีโอฟัง แม้ว่าเขาจะพ่นเลือดออกมามากมายจนแทบเป็นสายน้ำแล้วก็ตามน่ะหรือ?

เฮลธ์คงต้องเป็นอัจฉริยะอย่างแท้จริงที่จะยังมีแรงลุกขึ้นมาทำทำอย่างนั้น!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน