มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2232

ชายสวมหน้ากากถอนหายใจยาว ในขณะที่เขาหรี่ตามองไปยังเฟนด์ การจ้องมองของเขาอาจรุนแรงจนทำให้เฟนด์ต้องหันมามองเขา แม้ว่าเขาจะอยู่ห่างออกไปค่อนข้างไกล แม้ว่าหน้ากากจะปกปิดใบหน้าของเขาอยู่ แต่เฟนด์ก็ยังสามารถบอกได้ว่าสีหน้าที่แสดงออกที่อยู่ภายใต้หน้ากากนั้นเป็นอย่างไรจากการมองเพียงแค่ดวงตาของเขา

มันเป็นสิ่งที่รับไม่ได้หรือเปล่า? หรือเป็นความริษยา? บางทีอาจจะเป็นความขมขื่นก็เป็นได้ใช่ไหม?

เฟนด์หัวเราะอย่างเย็นชา หากชายสวมหน้ากากจะรู้สึกเช่นนั้นแล้วจะสำคัญตรงไหน? คนแพ้ยังไงก็แพ้อยู่วันยังค่ำ รอยยิ้มเยือกเย็นของเฟนด์กระตุ้นความโกรธของชายสวมหน้ากาก

“นายคงพอใจในตัวเองมากนักสินะ คิดว่าสามารถเอาชนะฉันได้แล้วหรือไง นายเร็วกว่าฉันก็จริง แต่นั่นก็แค่แปลว่านายมุ่งมั่นมากกว่าฉัน ถ้านายแข็งแกร่งกว่าฉันจริง ๆ แล้วตลอดเวลาที่เราต่อสู้กันมาทำไมนายถึงเอาแต่หนีล่ะ?”

เสียงของชายสวมหน้ากากนั้นทั้งดังและชัดเจน แม้ว่าเขากับเฟนด์จะอยู่ห่างกันก็ตาม

เฟนด์เลิกคิ้ว ไม่ได้โกรธกับคำพูดของเขา "ผมรู้ว่าทักษะเราแตกต่างกันอย่างไร แต่อย่าได้ลืมความจริงว่าระดับการบ่มเพาะของคุณนั้นสูงกว่าผมอยู่ หากเราทั้งคู่มีระดับการบ่มเพาะอยู่ในระดับเดียวกัน คุณนั่นแหละที่จะเป็นฝ่ายต้องหนี!"

"ไร้สาระ!"

ใบหน้าของชายสวมหน้ากากแดงขึ้นอย่างรวดเร็ว

เฟนด์ไม่อยากจะต่อล้อต่อเถียงกับชายสวมหน้ากาก และหันหน้าไปทางอื่นเวลาแต่ละนาทีและวินาทีค่อย ๆ เดินไปอย่างช้า ๆ ขณะที่เฟนด์รอให้การทดสอบครั้งที่สองเกิดขึ้นอย่างเงียบ ๆ ในตอนที่คนอื่นมาถึงระยะสิบแปดเมตร การทดสอบครั้งที่สองจึงจะเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ

นักรบแห่งสุญญะแต่ละคน ณ จุดนั้นล้วนเปล่งแสงสีม่วงลาเวนเดอร์อันเจิดจ้าออกมา และพวกเขาทุกคนก็มองหน้ากันด้วยสีหน้าจริงจัง

ชิ้ง!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน