มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2244

“แน่นอนว่าพวกเขาทุกคนจะไม่ถูกกำจัดทิ้งจนหมดตั้งแต่ในการทดสอบที่สี่หรอกใช่ไหม? ถ้าเป็นอย่างนั้น มันจะไม่ได้แปลว่าทุกอย่างที่พวกเราทำมาจะสูญเปล่าหรอกเหรอ?”

“ใครจะไปรู้ล่ะ… แต่ฉันคิดว่าความคิดของนายก็ฟังดูสมเหตุสมผลอยู่นะ!”

ยิ่งพูดคุยก็ยิ่งมีคำถามมากขึ้น ไม่ว่าจะมีใครก็ตามที่สามารถพิชิตความท้าทายนี้ได้สำเร็จ ไม่ว่าใครก็ตามจะสามารถรับรางวัลที่ด้านบนสุดของหุบเหวแห่งสุญญะได้หรือไม่ ทุกคนต่างรู้สึกว่าด้วยความยากที่พวกเขาต้องประสบนี้มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย

หากไม่มีทางที่จะประสบความสำเร็จได้ ทุกอย่างก็จะสูญเปล่า

ในขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกันอย่างออกรสออกชาติ น้ำเสียงของชายชราก็ดังขึ้นอีกครั้ง "มีผีดิบทั้งหมดร้อยยี่สิบตัว การฆ่าผีดิบสามสิบตัวเท่ากับการผ่านอุปสรรคจำนวนหนึ่งครั้ง ซึ่งเท่ากับเอาชนะนักรบแห่งสุญญะหนึ่งคน ฆ่าผีดิบร้อยยี่สิบตัว เท่ากับเอาชนะนักรบแห่งสุญญะสี่คน”

ทันใดนั้น นักรบแห่งสุญญะจำนวนนับไม่ถ้วนก็ปรากฏตัวขึ้นบนหุบเหวแห่งสุญญะ นักรบแห่งสุญญะเหล่านั้นเรียงแถวอยู่บนหุบเหวแห่งสุญญะตามลำดับ นักรบแห่งสุญญะปรากฏตัวทุก ๆ สามสิบฟุต โดยรวมแล้วมีนักรบแห่งสุญญะอยู่ต่อหน้าทุกคนถึงเจ็ดคน

นักรบแห่งสุญญะสี่คนที่อยู่ข้างหน้าถูกล้อมรอบด้วยแสงสีแดง ทุกคนตกใจเมื่อเห็นภาพที่เห็น

การแลกเปลี่ยนความคิดเริ่มขึ้น ณ จุดนี้

"นั่นหมายความว่าหากพวกเขาฆ่าผีดิบได้หนึ่งร้อยยี่สิบตัว ก็จะเท่ากับการเอาชนะนักรบแห่งสุญญะได้สี่คน หากเป็นเช่นนั้น มันก็ฟังดูสมเหตุสมผลแล้ว คงพอมีโอกาสที่ใครบางคนจะได้รับรางวัลบ้าง!"

“ทำไมนักรบแห่งสุญญะทั้งสี่จึงถูกปกคลุมด้วยแสงสีแดงแบบนี้ล่ะ นี่มันหมายความว่ายังไงกัน?” ใครบางคนเอ่ยถามด้วยความงุนงง

คนที่ฉลาดกว่าบางคนเริ่มอธิบาย "เสียงชายชรานั่นก็บอกเองไม่ใช่หรือว่าฆ่าผีดิบจำนวนสามสิบตัวเท่ากับการผ่านอุปสรรคหนึ่งครั้ง? อุปสรรคก็หมายถึงนักรบแห่งสุญญะที่อยู่ข้างหน้าพวกเขาไงล่ะ ผีดิบทุก ๆ สามสิบตัวที่ผู้ท้าชิงกำจัดไปนั้นก็เท่ากับจัดการหนึ่งในนักรบแห่งสุญญะที่มีแสงสีแดงไปหนึ่งคนเหมือนกับที่เราสามารถเอาชนะนักรบแห่งสุญญะได้แล้วพวกเขาก็หายไปในภายหลังไงล่ะ"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน