มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2249

ลิ่วล้อที่ซื่อสัตย์ที่สุดของชายสวมหน้ากากอย่างซาเมียนรู้สึกเดือดดาลทันทีที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้น เขาหันขวับไปจ้องเขม็งใส่เหล่าศิษย์จากสำนักสหัสบรรณ

"เกรแฮมมีค่าอะไรตรงไหน? พวกนายเปรียบเทียบเขากับศิษย์พี่ใหญ่ของเราได้ยังไง? เหตุผลเดียวที่ระยะเวลาของพวกเขาสูสีกันก็เพราะว่าศิษย์พี่ของเราไม่ได้รีบร้อนฆ่าผีดิบพวกนั้น เพราะเขามักจะสนุกอยู่กับการเฝ้าดูสถานการณ์โดยรวม! นั่นแหละที่ทำให้เขาเสียเวลา จนทำให้เกรแฮมเกือบตามเขาทัน!"

คำพูดเหล่านั้นให้ความรู้สึกราวกับเป็นคำอธิบายที่ข้าง ๆ คู ๆ อย่างไม่น่าเชื่อ ถึงกระนั้นซาเมียนก็ดูจริงจังอย่างที่สุดในขณะที่เขาพูดเช่นนั้น ราวกับว่าเขาจะฆ่าใครก็ตามที่กล้าโต้เถียง

ศิษย์จากสำนักระดับสามย่อมกลัวเกินกว่าจะยื่นปากเข้าไปยุ่ง แต่ถึงกระนั้นสำนักสหัสบรรณเป็นสำนักระดับสี่เทียบเท่ากับสำนักวายชนม์ทุกประการ จึงไม่แปลกที่พวกเขาจะไม่ยอมรับในคำสบประมาทของซาเมียน

"รู้ไหมว่าพูดอะไรออกมา! นายไม่คิดว่ามันน่าตลกไปหน่อยเหรอ? ศิษย์ของสำนักวายชนม์ไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้นเสียหน่อย แต่ถ้าวัดกันเรื่องความสามารถในการพูดเรื่องไร้สาระไม่มีมูลแล้วก็ พวกนายชนะขาด! นายไม่ได้เห็นศิษย์พี่ของนายต่อสู้กับตาตัวเองเลยด้วยซ้ำ แต่พูดเหมือนตาเห็นเชียวนะ!”

"นายกล้าที่จะคุยโวโอ้อวดว่าศิษย์พี่ของนายเพลิดเพลินไปกับการสังเกตสถานการณ์โดยรวมหรือ? นี่ดูเหมือนจะเป็นโอกาสให้ใครมาเสียเวลาได้หรืออย่างไร? การสังเกตสถานการณ์ต้องอาศัยสถานที่ที่เหมาะสม การไม่ยอมรีบกำจัดผีดิบขณะที่ถูกฝูงผีดิบล้อมรอบเช่นนี้ มีแต่จะทำให้ตัวเองต้องสิ้นเปลืองพลังงานที่แท้จริงและทำให้ตัวเองได้รับบาดเจ็บสาหัสไปเสียมากกว่ากระมัง”

คำพูดเหล่านั้นมีเหตุผล ศิษย์คนอื่น ๆ จากสำนักสหัสบรรณส่งเสียงสนับสนุนทันที ทั้งสองสำนักที่ไม่มีความขัดแย้งกันก็ติดอยู่ในความสัมพันธ์อันตึงเครียด ถ้าพวกเขาไม่ได้ถูกจำกัดด้วยพื้นที่โดดเดี่ยว พวกเขาอาจจะเริ่มการต่อสู้ขึ้น และคงหลีกเลี่ยงการนองเลือดไม่ได้

กริฟฟินและคนอื่น ๆ ไม่ได้สนใจการทะเลาะวิวาทระหว่างสำนักทั้งสองมากนัก แต่เขากลับจับจ้องไปที่เฟนด์แทน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน