สรุปเนื้อหา บทที่ 2257 – มหาเทพ แห่ง สงคราม โดย โมเนโต้
บท บทที่ 2257 ของ มหาเทพ แห่ง สงคราม ในหมวดนิยายสัจนิยม เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย โมเนโต้ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
เขาจำเป็นต้องสังหารผีดิบให้ได้มากที่สุดด้วยพลังที่น้อยที่สุด! การลดการไหลเวียนของพลังงานที่แท้จริง พลังโจมตีก็จะอ่อนลงและความเร็วในการสังหารศัตรูก็จะช้าลงตามไปด้วย เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับคนอื่น ๆ ในโลกของพวกเขาเช่นกัน
ชายสวมหน้ากากไม่เพียงต้องเผชิญกับพลังงานที่แท้จริงของเขาที่ลดลงอย่างมาก แต่เกรแฮม เอเลียตก็มีความกังวลเช่นเดียวกัน เนื่องจากพลังงานที่แท้จริงภายในของเขาก็หมดลงแล้วด้วย แต่ยังมีผีดิบแปดสิบหรือเก้าสิบตัวที่ยังจ้องมองมาที่เขา
เกรแฮมสูดลมหายใจยืดยาวและเลือกวิธีเดียวกับชายสวมหน้ากาก เขาลดการใช้พลังงานที่แท้จริงในร่างกาย เป้าหมายของพวกเขาคือการผ่านด่านนี้ไปให้ได้ ไม่ใช่เพื่อฆ่าผีดิบที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาอย่างเมามัน!
เมื่อเวลาผ่านไป ผู้คนที่อยู่ในโลกสีโลหิตได้รับบาดเจ็บสาหัสมากขึ้นเรื่อย ๆ จากนั้นพวกเขาจึงถูกพากลับไปยังหุบเหวแห่งสุญญะ และค่อย ๆ ลดจำนวนลงจนเหลือเพียงสิบคนเท่านั้นที่ยังคงอยู่ในโลกสีโลหิต
แต่ละคนในสิบคนนี้ นอกจากเฟนด์แล้ว ล้วนเป็นคนที่เก่งกาจที่สุดในสำนัก ทั้งความสามารถและความแข็งแกร่งของพวกเขานั้นถือว่ายอดเยี่ยมที่สุด! ในเวลานี้ ณ บริเวณที่เนลสัน เลสเตอร์ยืนอยู่ ในที่สุดนักรบแห่งสุญญะคนหนึ่งที่อยู่ต่อหน้าเขาก็หายไปเสียที
นั่นหมายความว่าเนลสันประสบความสำเร็จในการฆ่าผีดิบไปถึงสามสิบตัว ผลงานของเขานับว่าเป็นไปดังที่คาดหวังและนับว่าอยู่เหนือความคาดหมายด้วย
เดิมทีเนลสันเคยคิดว่าตัวเองเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในตำหนักสองกษัตริย์ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าแม้ว่าเขาจะค่อนข้างแข็งแกร่ง แต่เขาก็ไม่ใช่ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในตำหนักสองกษัตริย์
เฟนด์สังหารผีดิบไปมากกว่าสามสิบตัวแล้ว และตอนนี้เขาก็ยังไม่ถูกย้ายออกมา ซึ่งนั่นพิสูจน์ได้ว่าเขายังคงยืนหยัดอยู่ได้ หรือไม่ก็ยังมีแรงฆ่าผีดิบอยู่!
กริฟฟินบ่นพึมพำ "ทำไมหมอนั่นยังไม่ออกมาอีก ไม่ยุติธรรมเลย!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหาเทพ แห่ง สงคราม
รอๆ1026...
1026รอๆ...
รออ่าน 691 อยู่นะครับ ติดงอมแงมเลย อยากให้ลงทุกวันเลยครับ สนุกมาก...
มันจบแค่ตอนที่ 585 จริงดิ???? เหมือนดำเนินเรื่องได้แค่ไม่เท่าไหร่เอง...