มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2278

เลนนอนดูคล้ายจะรู้สึกได้ถึงการจ้องมองของเฟนด์ เขาเงยหน้าขึ้นทันที และเมื่อเขาเห็นเฟนด์มองเขาอย่างใจเย็น เลนนอนก็รู้สึกเหมือนถูกอีกฝ่ายตบหน้าอยู่หลายครั้ง

เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่างเพื่อปกป้องศักดิ์ศรีของตัวเอง แต่เขากลับพูดอะไรไม่ออก สิ่งที่เขาทำได้คือสกัดกั้นความรู้สึกแสบร้อนในท้องเอาไว้อย่างทรมานโดยไม่สามารถทำอะไรได้

ถ้าหากเขาไม่ได้เห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นด้วยตาตัวเอง เลนนอนคงจะกล้ามีปากเสียงกับสายตาที่เฟนด์มองมาอยู่บ้าง แต่เขาไม่อาจทำเช่นนั้นได้เนื่องจากทักษะที่เฟนด์แสดงออกมาอย่างเต็มที่

เสียงการต่อสู้ระยะประชิดดังขึ้นอยู่เป็นระยะ และเฟนด์ก็รู้ได้โดยไม่จำเป็นต้องหันหลังกลับไปมองว่าการต่อสู้ของอีกสามคนกำลังมาถึงบทสรุปแล้ว

"อั่ก อั่ก!" เบนจามินกระอักเลือดออกมาเต็มปาก ดวงตาของเขาแดงก่ำขณะที่ร่างกายถึงขีดจำกัด เขาใช้พละกำลังทั้งหมดที่มีไปแล้วแต่สามารถสังหารนักรบแห่งสุญญะได้เพียงสามคนเท่านั้น

ถ้าเขาพยายามฝืนตัวเองต่อไป มันก็รั้งแต่จะทำร้ายเขายิ่งกว่าเดิม ไม่มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงตะโกนออกไปด้วยหัวใจไม่ยอมจำนน "ฉันยอมแพ้แล้ว!"

แม้จะฝืนต่อไปก็ไม่มีความหมาย ความจริงกองอยู่ตรงหน้าเขาแล้วและเขาไม่อาจเปลี่ยนแปลงมันได้ ขณะที่เบนจามินตะโกนคำเหล่านั้นออกมา ดาบสีแดงที่เล็งไปที่เบนจามินก็หยุดชะงักลง ก่อนที่แสงสีแดงเจิดจ้าจะส่องลงมาบนร่างของเบนจามิน การต่อสู้สิ้นสุดลง และเบนจามินถูกกำจัดออกไป

เฟนด์ถอนหายใจโดยไม่แม้แต่จะมองว่าเกิดอะไรขึ้นรอบตัวเขา เขาเพิ่มความเร็วของตัวเองในขณะที่มองไปที่ระยะแปดร้อยยี่สิบสามเมตรขณะเดินขึ้นไปทีละขั้น

เฟนด์สาวเท้าขึ้นไปอย่างไร้กังวลโดยไม่คำนึงถึงสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวเขาเลย การกระทำของเขาทำให้หลายคนพูดไม่ออก ทุกคนคิดว่าเฟนด์จะรอให้การต่อสู้ของคนอื่น ๆ จบลง ก่อนที่จะเอาคืนคำสบประมาทที่พวกเขาพ่นใส่กลับไปอีกหลายเท่าตัว

แล้วต่อให้เขาจะไม่พูดอะไรเช่นนั้นออกมา เฟนด์ก็น่าจะเอาคืนเสียบ้าง... แต่ดูเหมือนว่าเฟนด์จะไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน