มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2288

เฟนด์ระลึกได้ถึงความทรงจำบางอย่าง เขารู้สึกคุ้นเคยราวกับเคยพบเจอการโจมตีแบบนี้ที่ไหนมาก่อน!

ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกคุ้นเคย เขาสูดลมหายใจและความทรงจำเก่าเก็บก็เข้ามาในห้วงความคิดของเขา ความทรงจำนี้คลุมเครืออยู่เสียหน่อย แต่สุดท้ายเขาก็สามารถจำมันได้อย่างชัดเจน

"ปีศาจลมมายาพวกนี้สร้างปัญหาได้มากที่สุด เราจะสามารถหามันเจอได้ง่ายหากอยู่ในพื้นดินแห้งแล้ง แต่หากอยู่ในป่าทึบเราจะหามันเจอได้ยากกว่า"

"แต่ผมจำได้ว่าปีศาจลมมายาพวกนี้เป็นเพียงอสูรตัวเล็ก ๆ ที่อยู่ในขั้นแรกของระดับแรกกำเนิดเท่านั้น..."

"พลังโจมตีของมันอาจไม่ได้แข็งแกร่งอะไร แต่มันสามารถดึงพลังงานที่แท้จริงจากทั้งสวรรค์และโลกมาเพื่อชดเชยพลังที่หายไปได้ตลอดเวลา ตราบใดที่คุณได้พบเจอกับมัน คุณต้องมีทั้งพลังยุทธที่แข็งแกร่งและสายตาที่เฉียบคมในการเอาชนะมัน ไม่งั้นเราจะเจอปัญหาใหญ่!”

บทสนทนาดังกล่าวเข้ามาในหัวของเฟนด์ ความทรงจำนี้ไม่ได้เป็นของเฟนด์แต่มันได้รับการสืบทอดมาจากบรรพบุรุษของเขาตั้งแต่ในตอนที่ระดับการบ่มเพาะของเขายังคงไม่พัฒนามาถึงระดับนี้ บทสนทนานี้มาจากบรรพบุรุษของเขาขณะกำลังสนทนากับเหล่าสหายในโลกใบที่สามซึ่งเขาปรากฏตัวอยู่ที่นั่นเพื่อทำสงครามโดยมุ่งหวังที่จะบ่มเพาะพลังยุทธ์และเก็บเกี่ยวประสบการณ์ให้กับตัวเอง

ไม่นานหลังจากการสนทนา บรรพบุรุษของเฟนด์และเหล่าสหายของเขาก็ได้พบกับปีศาจลมมายาเข้าจริง ๆ แต่ทว่ากลีบดอกไม้เหล่านั้นไม่ได้โปรยปรายไปทั่วท้องฟ้า แต่กลับเป็นใบเมเปิ้ลแทน! ใบเมเปิ้ลจำนวนนับไม่ถ้วนก่อตัวเป็นวงกลมเล็ก ๆ ดักพวกเขาเอาไว้ แต่หลังจากหลบหลีกไปมาหลายต่อหลายครั้ง พวกเขาก็สามารถหลบหนีไปได้

ย้อนกลับไปในปัจจุบัน ครั้งนี้เป็นสถานการณ์ที่ต่างออกไป หากไม่ได้แซมซั่นเอ่ยเตือน เฟนด์คงนึกถึงเรื่องนี้ไม่ออก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน