มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2301

เมื่อดูจากสถานการณ์แล้ว ดูเหมือนว่าจะไม่อาจแก้ไขอะไรได้อีก แซมซั่นมองเฟนด์ด้วยสีหน้าตื่นตระหนก "วู๊ด คุณบ้าไปแล้วหรือไง? ถ้าคุณสู้กับเขาแบบตัวต่อตัว คุณจะถูกฆ่าเอานะ!"

เฟนด์ส่ายหน้าเล็กน้อย โดยไม่แยแสสิ่งที่แซมซั่นพูด ซาเมียนหัวเราะเสียงดังในขณะที่เขาชี้ไปที่เฟนด์ "นายมันบ้าไปแล้ว! นายนี่มันไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเอาเสียเลย รูฟัส ไอ้สารเลวนี่กำลังท้าทายคุณอยู่ เพราะงั้นคุณไม่ต้องเมตตาอะไรเขาเลย คุณต้องทำให้เขาเห็นว่าคนที่มาหาเรื่องคุณจะต้องเจอกับอะไร!”

รูฟัสดูราวกับไม่สนใจคำพูดของซาเมียน แต่คำพูดพวกนั้นทำให้รูฟัสโกรธเฟนด์ถึงขีดสุดได้สำเร็จ การถูกเด็กเหลือขออย่างเขาพูดจาท้าทายเช่นนั้น หากรูฟัสไม่ให้บทเรียนที่สาสมแก่เฟนด์ นั่นแปลว่าทักษะของเขายังไม่ดีพอ

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงเพิกเฉยต่อทุกสิ่งทุกอย่าง ขณะที่เขาพุ่งตัวไปข้างหน้าโดยมีดาบอยู่ในมือ เขารีบวิ่งไปหาเฟนด์ และเฟนด์ก็ยิ้มเบา ๆ ขณะเอ่ยปากโดยไม่หันกลับไปมองว่า "พวกคนที่เหลือถอยไปไกล ๆ!"

คนอื่น ๆ ต่างก็มีปฏิกิริยาทันทีเมื่อได้ยินเฟนด์พูดเช่นนั้น แม้ว่าทุกคนจะสงสัยในตัวเฟนด์ แต่การต่อสู้ระหว่างทั้งสองคนจะต้องรุนแรงอย่างแน่นอน และพวกเขาไม่ควรที่จะติดร่างแหไปด้วย

ดังนั้นเมื่อเฟนด์ตะโกนออกมา พวกเขาจึงพากันกระจายตัวออก ทันใดนั้น บริเวณตรงกลางก็เหลือเพียงเฟนด์และรูฟัสที่กำลังพุ่งตัวมาหาเขาเท่านั้น

ดาบยาวหนึ่งเมตรในมือของรูฟัสแผ่รังสีความหนาวเย็นออกมา ไม่ว่าเขาจะไปบริเวณไหนก็จะเกิดความเย็นถึงขีดสุดเกิดขึ้น แม้แต่พื้นดินสีโลหิตบนพื้นก็ยังถูกปกคลุมไปด้วยชั้นสีขาว

แม้ว่าพวกเขาที่เหลือจะแยกตัวออกไปแล้ว แต่พวกเขาก็ยังคงสัมผัสได้ถึงความหนาวเย็นอันรุนแรงที่แผ่ออกมาจากร่างกายของรูฟัส ความเย็นนั้นเย็นพอที่จะหยุดการไหลเวียนของพลังงานที่แท้จริงได้

เฟนด์เลิกคิ้ว เขาไม่คิดว่ารูฟัสจะยกแขนเสื้อขึ้น เฟนด์ถอยออกไปสองสามก้าว โดยรักษาระยะห่างจากรูฟัสไว้ระยะหนึ่ง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน