มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2310

ในขณะนั้น เฮย์เดนซึ่งนิ่งเงียบมาตลอดก็พูดว่า "ผมจำได้แล้ว!"

พวกเขาทั้งสามหันกลับมาและเห็นเฮย์เดนที่มีสีหน้าสำนึกผิด เขาเงยหน้าขึ้นมองเฟนด์ด้วยใบหน้าจริงจัง และรีบก้าวไปข้างหน้าจนเดินมาอยู่ข้าง ๆ เฟนด์

“มันคือทักษะอสุนีโลหิตมาร!” เฮย์เดนพูดอย่างหนักแน่น

เฟนด์หยุดครู่หนึ่งก่อนที่จะถามว่า "ทักษะอสุนีโลหิตมารคืออะไร"

เฮย์เดนตอบอย่างรวดเร็วว่า "ที่เราสัมผัสได้ถึงกระแสไฟฟ้าจำนวนหนึ่งรอบบาดแผลของแจ็คสันและริฟก็เพราะว่ามันคือทักษะอสุนีโลหิตมารไงล่ะ!

“รอบ ๆ บาดแผลของพวกเขายังมีกระแสไฟฟ้าหลงเหลืออยู่ และร่างของพวกเขาไม่มีเลือดเหลืออยู่เลย มันดูแปลกมาก ก่อนหน้านี้ผมรู้สึกว่ามันดูคุ้นตาก็คงจะเห็นมันจากที่ไหนสักแห่งมาก่อน

“ระหว่างทางที่เราเดินมาผมพยายามจำมันให้ได้ จนในที่สุดผมก็จำได้จริง ๆ ครั้งหนึ่งผมเคยเห็นทักษะยุทธที่เรียกว่าทักษะอสุนีโลหิตมารในตำราโบราณมาก่อน หลังจากใช้ทักษะนี้ฆ่าใครสักคนลงไปมันจะเหลือร่องรอยเช่นนี้ไว้!”

หลังจากพูดอย่างนั้น ใบหน้าของเขาก็เริ่มจริงจังขึ้น เขาสูดลมหายใจเข้าปอด และตั้งสติก่อนจะพูดต่อ “มันเป็นทักษะที่โหดร้ายอย่างที่สุด แต่ก็ถือเป็นทักษะระดับสูง ทักษะดังกล่าวอยู่ในทักษะยุทธขั้นกลางระดับปฐพี ผู้ที่ฝึกฝนทักษะนี้จำเป็นต้องฆ่าคนอื่นอย่างต่อเนื่องเพื่อดูดซับโลหิตของคนอื่น!

“เลือดบริเวณโดยรอบบาดแผลของผู้ที่ถูกโจมตีด้วยทักษะนี้จะถูกทักษะอสุนีโลหิตมารดูดกลืนและย่อยสลายทันที เนื่องจากคุณสมบัติสายฟ้าของทักษะนี้ ทำให้การโจมตีแต่ละครั้งเกิดการระเบิดรุนแรง

“ตอนนี้พอมาคิดดูแล้ว บาดแผลของพวกเขาไม่ได้เกิดจากการถูกต่อย แต่คงเป็นการระเบิดแน่! ผู้ที่ใช้ทักษะนี้ควบคุมมันได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อ เห็นได้ชัดว่าคนที่ใช้ทักษะนี้อย่างน้อยก็ต้องเข้าสู่ระดับเชี่ยวชาญแล้ว!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน