มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2323

แซมซั่นยืนอยู่ข้างหลังเฟนด์และพึมพำว่า "แปลกจริง ก่อนหน้านี้ทุก ๆ หนึ่งถึงสามกิโลเมตร เราจะได้พบกับสัตว์อสูร แถมจะได้พบมากกว่าหนึ่งตัวด้วย แต่ตั้งแต่ต้นไม้ที่ยืนต้นตายต้นนั้นเรื่อยมาเราก็ไม่ได้เจออสูรเลยสักตัว… สิ่งที่เห็นมีเพียงร่องรอยจากการปะทะเท่านั้น”

เฟนด์ลุกขึ้นและมองไปรอบ ๆ บริเวณที่มีร่องรอยการต่อสู้ เขาไม่อาจระบุได้ว่าผู้สร้างร่องรอยเหล่านี้ไว้เป็นศิษย์จากฝ่ายพวกเขาหรือจากทางใต้

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงต้องปล่อยจิตสัมผัสของตัวเองให้ขยายออกไปเป็นระยะสามร้อยเมตร ในขณะนั้น เขาสัมผัสได้ถึงความรู้สึกเดียวกันกับที่ได้จากซากไม้ยืนต้นซึ่งอยู่ห่างออกไปประมาณสองร้อยห้าสิบเมตร

ลมหายใจของเขากระชั้นขึ้นเพราะความวิตกกังวล “มันเป็นร่องรอยไฟฟ้าจากทักษะอสุนีโลหิตมารอีกแล้ว!”

ขณะที่เขาพูดเช่นนั้น พันธมิตรอีกยี่สิบสี่คนก็ชะงักงันและจ้องมองเฟนด์อย่างคาดหวัง แต่ทว่าเฟนด์ไม่รอช้า รีบมุ่งหน้าไปยังบริเวณเขาสัมผัสได้ถึงร่องรอยดังกล่าว

พันธมิตรคนอื่น ๆ ตามหลังเฟนด์ไปอย่างใกล้ชิด ในโลกสีโลหิตแห่งนี้ นอกเหนือจากเนินเขาลูกแล้วลูกเล่าแล้ว สิ่งที่พวกเขาเห็นมีเพียงต้นไม้เหี่ยวเฉาทั่วไปเท่านั้น

ไม้ยืนต้นตายที่ดูเปราะบางเหล่านั้นตายโดยไม่ทราบสาเหตุไปนานแล้ว พวกมันตั้งตระหง่านอยู่ที่นั่นราวกับจะล้มลงเมื่อใดก็ได้ และยังดูเหมือนว่ามันจะตั้งตระหง่านอยู่ไปจนชั่วนิรันดร์ ทุกสองสามนาที พวกเขาจะได้พบไม้ยืนต้นตายราวสองหรือสามต้น

เฟนด์มาถึงข้างไม้ยืนต้นตายแล้วคุกเข่าลง ก่อนจะขยายระยะของญาณทิพย์ออกไปอีกครั้ง ในขณะนั้น เขารู้สึกได้ถึงญาณทิพย์ของคนอื่น ๆ ที่ปล่อยออกมาเช่นกัน ญาณทิพย์ของทั้งยี่สิบห้าคนครอบคลุมไปทั่วโคนต้นไม้

“มีจริง ๆ ด้วย!” เกรแฮมโพร่งขึ้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน