มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2373

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เมย์นาร์ดก็ตอบอย่างกังวลใจว่า "ท่านครับ อย่าไปยุ่งกับเขาเลยจะดีกว่า เราไม่รู้ว่าคน ๆ นี้มาจากไหน หากเกิดเรื่องอะไรขึ้นอีก เขาอาจจะเป็นอันตรายต่อเราก็ได้"

แชนด์เลอร์ถอนหายใจ พยักหน้าเล็ก ๆ ขณะที่จ้องมองเข้าไปในดวงตาของคู่สนทนา “คุณพูดถูก ไม่นานมานี้หุบเขาสนธยาไม่ค่อยปลอดภัยนัก แล้วที่เราเลือกเส้นทางนี้ก็เพราะเรามีเวลาที่กระชั้นพอตัว

“แต่ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น อย่างน้อยเราก็มีคนช่วยเราอีกแรง แม้ว่าจิตใจมนุษย์จะเป็นสิ่งที่ยากแท้หยั่งถึง แต่เขาก็ยังเป็นมนุษย์ อันตรายส่วนใหญ่ในหุบเขาสนธยาล้วนมาจากสัตว์อสูร เขาคงไม่สร้างปัญหาอะไรให้เราหรอก”

คำอธิบายของแชนด์เลอร์ไม่ได้ทำให้เมย์นาร์ดสงบใจลงได้แต่อย่างใด แต่เมย์นาร์ดก็เข้าใจได้ว่าแชนด์เลอร์ต้องการช่วยเหลือชายคนนั้นมากเพียงใด

“นายท่านโปรดคิดเรื่องนี้อีกครั้ง” เมย์นาร์ดยืนกรานโดยยังคงระมัดระวังคำพูดของเขา “แม้ว่าเขาจะเป็นมนุษย์เหมือนเราและอาจไม่ทำอันตรายต่อเรา แต่หากเราพบกับสถานการณ์ที่ยากลำบากเขาอาจจะแทงข้างหลังเราและขโมยข้าวของเราไปก็เป็นได้”

แชนด์เลอร์ยกมือขึ้น “ถึงแม้ว่าโลกใบนี้จะมีผู้คนมากมายที่จิตใจคับแคบถึงเพียงนั้น แต่ก็เห็น ๆ กันอยู่ว่าเขากำลังได้รับบาดเจ็บ เขาไม่ได้จงใจมารออยู่ที่นี่เพื่อจะพบเราหรอก

“เพราะฉะนั้น จึงมีโอกาสน้อยมากที่เขาจะเป็นคนชั่วช้า ไว้เราไปพูดคุยกับเขาก่อนแล้วระมัดระวังตัวให้มากขึ้นอีกหน่อยก็พอ”

การแสดงออกของเมย์นาร์ดแข็งทื่อ “แต่นี่ก็ยังถือว่า…”

ก่อนที่เขาจะพูดจบ แชนด์เลอร์ก็ขัดจังหวะเขาอีกครั้ง "ผมเห็นอยู่ว่าคน ๆ นี้อยู่เพียงขั้นต้นของระดับแรกกำเนิดเท่านั้น เขาเอาชนะคุณไม่ได้หรอก ยิ่งไปกว่านั้น พวกเราก็มีกันเยอะกว่า ไม่ต้องกังวลไปหรอก การพาเขาไปด้วยก็ถือเป็นการเสริมการป้องกันอีกชั้นหนึ่งเท่านั้น”

เมย์นาร์ดมองไปที่เฟนด์ แม้ว่าเฟนด์จะยังไม่ได้แสดงการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติใด ๆ และถึงกลับยอมหลีกทางให้แต่โดยดี โดยไม่แม้แต่จะทักทายพวกเขา แต่เขาก็ยังอดกังวลไม่ได้

“เด็กคนนี้ได้รับบาดเจ็บ การพาเขาไปด้วยก็ไม่ต่างจากการสร้างภาระเพิ่ม”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน