มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2376

เมย์นาร์ดไม่ทันได้โวยวายจนจบประโยค แชนด์เลอร์ก็ขัดจังหวะเขาและพูดว่า "ไม่เป็นไร ไม่มีเหตุผลที่เขาจำเป็นจะต้องบอกทุกอย่างแก่เราอยู่แล้ว เราเป็นแค่เพื่อนร่วมทางที่มีเป้าหมายเดียวกันเท่านั้น คุณกำลังได้รับบาดเจ็บอยู่ มานั่งในรถม้ากับผมสิ คุณจะได้พักฟื้นได้ดียิ่งขึ้น”

เมย์นาร์ดรู้สึกหงุดหงิดมากจนร่างกายของเขาสั่นสะท้าน เขาส่ายหน้าเนื่องจากไม่อาจหยุดยั้งเฟนด์ได้

หลังจากขึ้นรถม้าแล้ว เฟนด์ก็คุยกับแชนด์เลอร์อยู่พักหนึ่ง ในที่สุดก็รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน รัฐตอนกลางนั้นถือว่าเป็นดินแดนที่ใหญ่มาก และเป็นดินแดนที่ใหญ่ที่สุดในทวีปเฮสเทีย

ดินแดนของรัฐตอนกลางถูกแบ่งแยกอย่างง่าย ๆ มันถูกแบ่งตามพื้นที่อิทธิพลของสำนักต่าง ๆ ตัวอย่างเช่น ทางตอนใต้ของรัฐตอนกลางมีสามสำนัก ดังนั้นมันจึงถูกแบ่งออกเป็นสามดินแดน

ตำแหน่งปัจจุบันของเฟนด์อยู่ใกล้กับสำนักปักษาสีชาดมากที่สุด ดังนั้นที่นี่จึงถูกเรียกว่าอาณาเขตของสำนักปักษาสีชาด

แชนด์เลอร์ดูตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัดขณะที่เขาอธิบายทุกอย่างให้เฟนด์ฟังราวกับเขาดีใจที่ตนเองสามารถแบ่งปันข้อมูลนั้นกับคนอื่น ๆ ได้ มันเป็นวิธีที่ดีสำหรับเขาที่จะแสดงให้เห็นว่าเขามีความรู้มากแค่ไหน

“รัฐตอนกลางยังแบ่งออกเป็นพื้นที่ชั้นในและชั้นนอกอีกด้วย และสำนักปักษาสีชาดก็อยู่ในพื้นที่ชั้นนอก พื้นที่ชั้นนอกมีทรัพยากรที่ค่อนข้างจำกัดจำเขี่ย สำนักรอบ ๆ พื้นที่นี้ส่วนใหญ่เป็นสำนักระดับห้า

“สำนักที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริงล้วนอยู่ในพื้นที่ชั้นใน และพื้นที่ชั้นในเป็นที่ซึ่งครอบครองทรัพยากรส่วนใหญ่ของรัฐตอนกลางอยู่ แม้แต่สำนักที่มีระดับต่ำที่สุดก็ยังเป็นสำนักระดับหก ทั้งยังมีสำนักระดับเจ็ดและ แปดอีกหลายแห่งด้วย”

ดวงตาของเฟนด์เป็นประกายเมื่อเขาได้ยินข้อมูลแนะนำเหล่านั้น เขาดูคล้ายจะสบายใจ เฟนด์ไม่ได้สบายใจเพราะความแข็งแกร่งของแคว้นกลาง แต่เขารู้สึกโล่งใจอย่างไม่น่าเชื่อที่ไม่ได้ถูกส่งไปยังพื้นที่ชั้นในซึ่งมีนักรบที่แข็งแกร่งรวมตัวอยู่

นั่นก็เพราะไม่ว่าที่ไหนก็ตามที่มีผู้แข็งแกร่งมารวมตัวกันย่อมเป็นสถานที่ที่อันตรายอย่างยิ่งยวด เฟนด์ยังอยู่ในระดับแรกกำเนิด และเขาจำเป็นต้องก้าวเข้าสู่ระดับผลึกวสันต์เสียก่อน เขาจะสามารถปกป้องตัวเองได้อย่างแท้จริง

แชนด์เลอร์พยักหน้า “ผมไม่รู้หรอก แต่ถึงแม้จะไม่รู้รายละเอียดแน่ชัดเราก็พอเดาได้ คงเพราะมีสมบัติล้ำค่าอยู่แน่ นั่นคือเหตุผลเดียวที่นักสู้ที่แข็งแกร่งเหล่านั้นจะเคลื่อนไหว

“ถึงกระนั้น เพราะเขาก็ไม่ควรเข่นฆ่าสัตว์อสูรมากมายถึงขนาดนั้น จนทำให้พวกอสูรเกลียดมนุษย์ทั้งหมด ทันทีที่พวกมันเห็นมนุษย์ พวกอสูรก็จะโจมตีอย่างไม่ลดละ เราไม่ได้ต่างคนต่างอยู่ด้วยความสงบสุขอีกต่อไปแล้ว”

เฟนด์เลิกคิ้ว คิดถึงทุกสิ่งที่เขาพบบนป่าดงอสูร

ไม่ว่าจะอยู่ที่ใดก็ล้วนมีกฎพื้นฐานเหมือนกันทั้งนั้น

มนุษย์และอสูรอาจต่อสู้กันอย่างต่อเนื่อง แต่พวกเขาจะไม่มีวันเข่นฆ่าอีกฝ่ายอย่างไม่คิดชีวิต