อ่านสรุป บทที่ 2379 จาก มหาเทพ แห่ง สงคราม โดย โมเนโต้
บทที่ บทที่ 2379 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายสัจนิยม มหาเทพ แห่ง สงคราม ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย โมเนโต้ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
เพียงแค่คิดถึงเรื่องนี้ แชนด์เลอร์ก็รู้สึกขบขันไม่น้อย แม้แต่ศิษย์ที่ถูกเลือกในสำนักของเขาก็ยังไม่สามารถเข้าไปได้เลย พวกเขาไม่เพียงขาดเงินเท่านั้น แต่ยังขาดความสามารถอีกด้วย
ผู้ชายที่อยู่ในระดับแรกกำเนิดจากรัฐเวสต์ เซอร์ซีอย่างเฟนด์ไม่มีทางทำได้
แชนด์เลอร์เม้มริมฝีปากด้วยความไม่พอใจเล็กน้อยในขณะที่เขาแนะนำอย่างจริงใจว่า "เนื่องจากคุณอยู่ในรัฐตอนกลางแล้ว ถ้าคุณไม่ได้วางแผนที่จะกลับไปในที่ที่คุณจากมาเร็ว ๆ นี้ คุณก็ควรหาที่พักเสีย รัฐตอนกลางนั้นกว้างใหญ่และมีทรัพยากรมากมาย ดีเสียยิ่งกว่าสิ่งที่คุณมีในรัฐเวสต์ เซอร์ซีมาก”
เฟนด์พยักหน้า เขามองไปที่แชนด์เลอร์อย่างมีความหมาย แม้ว่าเขาจะเพิ่งรู้จักแชนด์เลอร์มาได้ไม่นาน แต่เฟนด์ก็เห็นว่าแชนด์เลอร์ไม่ใช่พวกเจ้าแผนการที่ชอบคิดอุบายตุกติกอะไร แชนด์เลอร์เป็นคนที่ควรค่าแก่การคบหาเอาไว้
เฟนด์ค่อย ๆ ลดกำแพงที่เขาสร้างขึ้นลงอย่างช้า ๆ
“รัฐตอนกลางค่อนข้างอุดมไปด้วยทรัพยากรจริง ๆ คุณช่วยบอกผมได้ไหมว่าจะมีวิธีไหนที่ดีที่สุดจะทำให้ผมสามารถได้รับผลึกวิญญาณจำนวนมากในแต่ละครั้ง”
หลังจากพูดอย่างนั้น เฟนด์ก็หัวเราะออกมาในขณะที่เขาก้มหัวลงอย่างช่วยอะไรไม่ได้ เขารู้ว่าคำถามของเขาค่อนข้างไร้สาระ คล้ายกับว่าเขาต้องการที่จะก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว
ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ต้องถาม ท้ายที่สุดแล้ว ผลึกวิญญาณเก้าร้อยล้านอันไม่ใช่สิ่งที่หามาได้ง่าย ๆ เขาต้องเริ่มวางแผนทันที
แม้จะมีอุปสรรคมากมายคอยขัดขวางไม่ให้เขาไปยังหุบเขารกชัฎ แต่เขาก็ยังต้องฝ่าฟันอุปสรรคเหล่านั้นไปให้ได้
เฟนด์รู้ดีว่าผู้อาวุโสของสำนักต่าง ๆ เป็นอย่างไรก่อนที่เขาจะถูกพาตัวมา พวกเขาอยู่ที่นั่นต่อสู้กันเพื่อเรื่องหีบปะการังแดง แน่นอนว่าผู้อาวุโสเหล่านั้นรู้เรื่องของมันมากกว่าเขา และพวกเขายังเข้าใจกฎเกณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับแหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้ามอีกด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหาเทพ แห่ง สงคราม
รอๆ1026...
1026รอๆ...
รออ่าน 691 อยู่นะครับ ติดงอมแงมเลย อยากให้ลงทุกวันเลยครับ สนุกมาก...
มันจบแค่ตอนที่ 585 จริงดิ???? เหมือนดำเนินเรื่องได้แค่ไม่เท่าไหร่เอง...