มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2385

แต่ทว่ามันก็สายเกินไปแล้ว ไม่ว่ากระทิงไฟตาเดียวจะแข็งแกร่งแค่ไหน พลังของมันก็อยู่ในขั้นต้นของระดับแรกกำเนิดเท่านั้น เฟนด์ใช้ทักษะระดับเทพขั้นสูงสุด แม้แต่ลูกศิษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดของสำนักระดับสี่ก็ไม่สามารถเทียบเคียงเขาได้ ไม่ต้องพูดถึงอสูรที่อยู่ในขั้นสูงของระดับแรกกำเนิดเลยด้วยซ้ำ

เฟนด์ร้องออกมาในขณะที่เขาแทงออกไป ปลายดาบของเขาเจาะเข้าไปในดวงตาของอสูรอีกครั้ง ดาบทำลายดวงตาของสัตว์อสูรลง และหยาดเลือดกระเซ็นไปทั่ว เสียงร้องแห่งความปวดร้าวดังตามมาอีกที

ทักษะทลายห้วงสุญญะไม่ได้มุ่งเป้าไปที่ลักษณะทางกายภาพ แต่เลือกที่จะทำลายจิตวิญญาณ สัตว์อสูรอ่อนแอกว่ามนุษย์ตั้งแต่แรกแล้ว แม้แต่มนุษย์ที่อยู่ระดับเดียวกับสัตว์อสูรเหล่านั้นก็ไม่สามารถต้านทานการโจมตีของเฟนด์ได้

กระทิงไม่สามารถยืนได้อย่างองอาจอีกต่อไป เช่นเดียวกับกระทิงตัวอื่น มันล้มลงกับพื้น ดูทุรนทุรายขณะที่มันกลิ้งไปบนพื้นอย่างต่อเนื่อง และร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดอยู่ตลอดเวลา

เฟนด์มีทั้งความรวดเร็วและการโจมตีที่เด็ดขาด เพื่อลดโอกาสการสูญเสีย เพียงไม่กี่ลมหายใจ เขาก็ได้สังหารสัตว์อสูรในขั้นสูงสุดระดับแรกกำเนิดที่เคยทำให้พวกเขาหวาดกลัวได้ถึงสองตัว

ในตอนนั้น เมย์นาร์ดยอมรับความตายของตัวเองได้แล้ว เขารู้ดีว่าเขาไม่มีทางเอาชนะอสูรที่อยู่ในขั้นสุดท้ายของระดับแรกกำเนิดได้ และคิดไปถึงเรื่องงานศพของตัวเองเรียบร้อยแล้ว

แต่ก่อนที่เขาจะทันได้รู้ตัว สัตว์อสูรทั้งสองก็ล้มลงต่อหน้าเฟนด์แล้ว แถมเขายังทำเหมือนเรื่องนี้ง่ายอย่างไม่น่าเชื่อ ราวกับว่าเขาแทบไม่ได้เปลืองแรงเลยด้วยซ้ำ

ฉากนี้ฝังลึกเข้าไปในดวงตาของเมย์นาร์ด เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันเป็นเรื่องจริง

“นั่นเป็นผู้ฝึกยุทธในขั้นต้นของระดับแรกกำเนิดจริงหรือ?” คนรับใช้ที่อยู่ข้างหลังเมย์นาร์ดโพล่งออกมาด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน