มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2406

มันทำให้ราฟาเอลหยุดหัวเราะทันที เขาไอเบา ๆ และลูบจมูก

“ยังไงก็เถอะ ฉันจะถือว่าไม่ได้ยินในสิ่งที่นายพูดวันนี้ก็แล้วกัน นายควรดูแลตัวเองให้ดี ถ้านายมีเวลาเหลือมาพูดจาแบบนี้ ทำไมไม่ลองไปรับงานบางอย่างเพื่อรับคะแนนบุญเพิ่มล่ะ เพราะหากนายได้คะแนนบุญสองร้อยแต้ม นายก็จะสามารถศึกษามรรคาแห่งโอสถได้นี่นา”

เฟนด์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ รู้สึกเหมือนว่าเขาทำเรื่องไร้สาระทั้งชีวิตไปแล้วในวันนั้น หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูดว่า "ราฟาเอล คุณไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมบอกกับคุณก่อนหน้านี้งั้นหรือ จะให้ผมพูดซ้ำอีกครั้งหรือเปล่า"

คำพูดเหล่านั้นทำให้ใบหน้าของราฟาเอลมืดครึ้มลงอย่างสมบูรณ์ ราฟาเอลขมวดคิ้วขณะที่เขาจ้องมองไปที่ชายผู้ดื้อรั้นคนนั้นด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง “แล้วนายล่ะ? นายไม่เข้าใจคำพูดของฉันหรือแกล้งโง่กันแน่?”

หลังจากนั้นแววตาของเขาก็แสดงออกราวกับเขาคิดอะไรขึ้นได้ สีหน้าท่าทางของเขาดูดุดันขึ้นกว่าเดิม “นายมาที่นี่เพราะคิดจะมาขโมยวัตถุดิบบางอย่างอย่างนั้นเหรอ? อย่างไรเสียนายก็ไม่มีปัญญาบ่มเพาะโอสถระดับหกได้หรอก นายคิดว่านายจะได้ใช้วัตถุดิบเหล่านั้นฟรี ๆ ใช่ไหม? นายก็แค่อ้างว่าอยากจะได้วัตถุดิบในการบ่มเพาะโอสถ แท้จริงแล้วนายคิดจะเอามันออกไปขายใช่หรือเปล่า?”

ยิ่งราฟาเอลคิดมากเท่าไร เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าการคาดเดาของเขาใกล้เคียงกับความจริงมากขึ้นเท่านั้น เขามองดูเฟนด์ด้วยสีหน้าแสดงความเกลียดชังมากยิ่งขึ้น เฟนด์ยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ ถ้าเขาไม่รู้เรื่องกฎของหอเมฆาสงัดเลย เขาคงไม่เสียเวลากับราฟาเอล

“ผมไม่ได้คิดว่าจะเอาอะไรออกไปขายสักหน่อย คุณอย่าได้คาดเดาสุ่มสี่สุ่มห้าอีกเลย ถ้าคุณรู้ก็แค่บอกผมมา ถ้าไม่รู้ก็แค่บอกว่าไม่รู้” เฟนด์พูดพร้อมกับขมวดคิ้ว

ราฟาเอลตอบอย่างไม่พอใจว่า "แน่นอน ฉันรู้ ก็ได้ ในเมื่อนายหัวแข็งขนาดนี้ ฉันจะยอมบอกนายให้ก็ได้วัตถุดิบระดับหก ไม่ใช่สิ่งที่นายจะหาได้ง่าย ๆ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน