มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2417

ราฟาเอลตกใจอย่างเห็นได้ชัดเมื่อได้ยินเสียงกระซิบที่ข้างหูจากเฟนด์ หลังจากที่เขาหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเขาก็หันกลับมาและพูดอย่างจริงจังว่า "นั่นก็จริง ฉันได้ยินมาว่าเขาจิตใจไม่ค่อยสงบนัก ดูเหมือนจะมีอะไรเกิดขึ้น แต่เป็นเรื่องอะไร ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน

“และที่สำคัญดูเหมือนจะมีเหตุมาจากการขาดแคลนนักเล่นแร่แปรธาตุ ดังนั้น พันธมิตรนักเล่นแร่แปรธาตุแห่งรัฐตอนกลางจึงพยายามที่จะรับบัณฑิตชุดใหม่โดยเร็วที่สุดเพื่อเพิ่มจำนวนนักเล่นแร่แปรธาตุ”

เมื่อได้ยินคำอธิบายนั้น เฟนด์ก็ชะงัก และสนใจเรื่องนี้เป็นอย่างมาก ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำก็เพื่อให้ได้รับการแนะนำให้เข้าทำการทดสอบที่พันธมิตรนักเล่นแร่แปรธาตุแห่งรัฐตอนกลางได้

วิมานโอสถอาจเป็นสถานที่ที่น่าทึ่งสำหรับบัณฑิตทั่วไป แต่มันเล็กเกินไปสำหรับคนอย่างเฟนด์ ด้วยเหตุนี้ เฟนด์จึงตัดสินใจได้ทันที นั่นทำให้แม้แต่สีหน้าท่าทางเขาก็เปลี่ยนไปด้วย

ราฟาเอลที่ให้ความสนใจเฟนด์มาตลอด ถึงกับตกตะลึงเมื่อสังเกตเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันของเฟนด์ ดูเหมือนเขากำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ และหลังจากอดกลั้นอยู่กับตัวเองครู่หนึ่ง ท้ายที่สุดเขาก็โพล่งออกมาว่า "ดูเหมือนว่านายจะสนใจเหมือนกันสินะ"

เฟนด์ไม่เก็บซ่อนความคิดของตัวเองและพยักหน้ารับ แต่เขาไม่ได้ลงรายละเอียดในเรื่องนี้

ราฟาเอลหันกลับมามองดูคนทั้งสองที่ยังคงทะเลาะกันอยู่ เขาปิดปากสนิทหลังจากคิดถึงเรื่องนี้

เขาไม่ได้เก่งกาจอะไรอยู่แล้ว และทำได้เพียงเป็นผู้ชมเท่านั้น เขาไม่เข้าไปมีส่วนร่วมอะไรเลยด้วยจะดีกว่า

การโต้เถียงกันของแอนดรูว์และกิลเบิร์ตเริ่มเข้มข้นขึ้น ทั้งสองคนโจมตีจุดอ่อนของกันและกัน แม้พวกเขาจะไม่ลงรอยกัน ในฐานะเพื่อนร่วมบัณฑิตที่วิมานโอสถแห่งนี้ พวกเขาจึงต่างรู้เรื่องของกันและกันไม่มากก็น้อย

พวกเขาทั้งสองยังคงหยิบเอาจุดอ่อนของอีกฝ่ายออกมาโจมตี พวกเขาพูดพ่นคำดูถูกทั้งหมดที่คิดได้ออกมา ในตอนแรก ทุกคนพยายามแยกพวกเขาออกจากกัน แต่ท้ายที่สุดแล้วทุกคนก็ตัดสินใจที่จะเฝ้าดูความโกลาหลทั้งหมดที่เกิดขึ้นแทน

เมื่อบุคคลผู้นั้นเงียบลง ทุกคนก็โค้งคำนับเขาด้วยความเคารพ เฟนด์รีบโค้งคำนับตาม

“รองเหรัญญิก!”

ดูเหมือนว่าบุคคลนี้จะเป็นรองเหรัญญิกของวิมานโอสถ อย่างไรเสียวิมานโอสถก็เป็นร้านค้า และรองเหรัญญิกก็ถือเป็นตำแหน่งสำคัญเสียด้วย

เฟนด์พินิจพิเคราะห์ชายคนนั้น ชายผู้นี้ดูมีอำนาจมากจริง ๆ ทั้งยังดูน่าประทับใจมาก แม้ว่าเขาจะไม่แข็งแกร่งมากเท่าไหร่ แต่ก็ดูคล้ายว่าเขาจะมีไหวพริบไม่มากก็น้อย

แอนดรูว์และกิลเบิร์ตซึ่งทะเลาะกันอยู่เมื่อครู่ จู่ ๆ ก็เงียบอย่างกับเป่าสากต่อหน้าชายคนนั้น พวกเขากลายเป็นใบ้ในทันที และระงับความโกรธที่ปะทุขึ้นจากการโต้เถียงของพวกเขาลงได้