มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2441

ผู้นำสองสามคนแสดงความเคารพเช่นกัน พวกเขาทั้งหมดร้องออกมาว่า "สวัสดี ผู้อาวุโสเทิร์นเนอร์!"

บุคคลนั้นเป็นผู้อาวุโสภายในสหพันธ์พันธมิตรนักเล่นแร่แปรธาตุแห่งรัฐตอนกลาง ไม่ว่าจะไปที่ไหน สถานะของผู้อาวุโสก็ยังคงได้รับความเคารพอย่างดี เฟนด์อดไม่ได้ที่จะมองดูผู้อาวุโสเทิร์นเนอร์อีกครั้ง

เขาดูเป็นมิตรมาก ใบหน้าของเขากลมและยิ้มแย้ม มีเพียงเศษเสี้ยวความโหดเหี้ยมที่ไม่อาจเก็บซ่อนไว้ในดวงตาของเขา เป็นเครื่องพิสูจน์ได้ว่าเขาไม่เป็นมิตรอย่างที่คิดเลย

ผู้อาวุโสเทิร์นเนอร์โบกมือให้ผู้มาเยือนทุกคนและพูดว่า "ทุกท่าน ขอบคุณมากที่มาในวันนี้ ไม่คิดเลยว่าที่นี่จะมีผู้คนมามากมายถึงเพียงนี้ แต่ด้วยคำสั่งจากเบื้องบน เราย่อมขัดไม่ได้"

หลังจากที่ผู้อาวุโสเทิร์นเนอร์พูดจบ เขาก็มองทุกคนอย่างมีความหมาย หลังจากนั้นเขาก็ชูนิ้วทั้งห้าขึ้นแล้วพูดว่า "แค่ห้า! วันนี้เราจะรับศิษย์เพียงห้าคนเท่านั้น!"

เฟนด์ไม่ใช่คนเดียวที่ตะลึงกับคำพูดเหล่านั้น ทุกคนตัวแข็งทื่อเมื่อได้ยิน เห็นได้ชัดว่าไม่มีใครทันตั้งตัว รับศิษย์เพียงห้าคน? ทั้งที่บนดาดฟ้านี่มีคนอยู่อย่างน้อยแปดสิบคนน่ะหรือ

จำนวนแปดสิบคนล้วนเป็นบุคคลที่มีความสามารถในสำนักของตัวเอง การเลือกเพียงห้าจากแปดสิบพิสูจน์ให้เห็นว่าการคัดเลือกครั้งนี้เข้มงวดเพียงใด!

พวกเขาต้องการเลือกสิ่งที่ดีที่สุดเท่านั้น แต่สำหรับการรับสมัครเพียงบัณฑิตนี่ไม่ถือว่าเข้มงวดเกินไปหรือ? เรื่องเหล่านี้มีอะไรซ่อนอยู่เบื้องหลังหรือไม่? คำพูดของผู้อาวุโสเทิร์นเนอร์ดึงทุกคนให้กลับมาสนทนากันอีกครั้ง

“ที่นี่มีกันตั้งแปดสิบคน แต่พวกเขาต้องการแค่ห้าคนเท่านั้น! นี่ไม่เข้มงวดเกินไปหรือไง? พวกเขาแค่รับสมัครศิษย์เองนะ ก่อนหน้านี้สหพันธ์พันธมิตรนักเล่นแร่แปรธาตุแห่งรัฐตอนกลางเพียงแค่ต้องการบัณฑิตที่มีความสามารถเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น

พรสวรรค์ด้านการเล่นแร่แปรธาตุของเขาเป็นที่โปรดปรานอย่างไม่น่าเชื่อ แม้แต่ในสำนักระดับหกก็ตาม สำนักปักษาสีชาดอาจมีความสัมพันธ์ที่ดีกับสหพันธ์พันธมิตรนักเล่นแร่แปรธาตุแห่งรัฐตอนกลาง แต่ก็คงไม่สนิทถึงขนาดที่พวกเขาจะยอมส่งศิษย์ผู้ล้ำค่าของเขามาที่นี่

คนที่มาที่นี่ล้วนไม่ใช่คนโง่ พวกเขาสังเกตได้แล้วว่าเหตุการณ์ในวันนี้นั้นแปลกประหลาดอย่างเหลือเชื่อ ผู้อาวุโสเทิร์นเนอร์สามารถรับรู้ถึงสิ่งที่พวกเขากำลังพูดกันได้ในทันที แต่สีหน้าของเขากลับยังคงยากที่จะคาดเดา

เมื่อการสนทนาด้านล่างเริ่มคลี่คลายลง ผู้อาวุโสเทิร์นเนอร์จึงกล่าวต่อไปว่า "ศิษย์ที่เราจะรับเข้าศึกษาในวันนี้แตกต่างจากครั้งก่อน ๆ ศิษย์ที่เรารับสมัครในวันนี้จะได้รับการเลี้ยงดูจากสหพันธ์อย่างเข้มงวด และไม่ต้องละทิ้งตำแหน่งในปัจจุบันของตัวเองด้วย”

ขณะที่คำพูดเหล่านั้นถูกพูดออกมา ทุกคนที่ได้ยินต่างก็อ้าปากค้าง แม้แต่ผู้นำของเราบัณฑิตทั้งหลายก็ยังเบิกตากว้างและมีสีหน้าไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน