มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 247

อย่างไรก็ตาม แม้จะตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ เดนนิสก็ยังคงจ้องไปที่ศัตรูชาวอเมริกา

“อ๊า!”

เดนนิสลุกขึ้นยืนอีกครั้ง เขากัดฟัน ขาข้างหนึ่งของเขาหักและมันสั่นอย่างแรง

“ฮ่า ๆ จบแล้วสินะ กระดูแกน่าจะหักเยอะละ อะไรอีกล่ะ? ยังคงไม่ยอมแพ้เหรอ?”

โอนีลหัวเราะขณะมองไปที่เดนนิส “น่าทึ่งมากที่แกยังยืนได้ด้วยสภาพแบบนี้ สิบคนก่อนหน้าแกยังทำไม่ได้เลย พวกนั้นยอมแพ้ไปแล้วตอนที่นอนอยู่บนพื้น!”

โอนีลหยุดชั่วครู่ก่อนจะพูดต่อ “น่าเสียดายที่การยอมรับความพ่ายแพ้และขอให้ฉันเมตตาจะทำให้ฉันหูหนวกตราบใดที่ยังอยู่ ฉันจะฆ่าพวกที่มาแหยม!”

“เ-ี่ยไรวะ”

“บัดซบ!”

คนจำนวนมากเริ่มไม่พอใจ

“เป็นอะไร? ไม่รู้เหรอว่ายอมรับได้หรือไม่ได้? มาเซ็นชื่อลงสมัครแล้วมาต่อสู้กับฉันบนเวที! ฉันจะจัดให้แกอย่างสาสม!”

โอนีลกางแขนอย่างหยิ่งผยองพร้อมกับพยักหน้าขึ้นลงอย่างมั่นใจ

“ฉ-ฉ-ฉันจะฆ่าแก...”

เดนนิสกัดฟันแน่นขณะที่กำลังทนอยู่กับความเจ็บปวดจากการโดนฉีกขา

ขาของเขาบวมไม่ไหวแล้ว

“เดนนิส!”

น้ำตาของผู้จัดการหญิงหลั่งไหล เขาเป็นคนที่มีจิตวิญญาณแห่งการเป็นทหารของจริง!

“เพราะแกรนหาที่ตายเอง ฉันก็จะจัดให้!”

เมื่อเห็นคู่ต่อสู้ของเขาพุ่งเข้ามา โอนีลก็กระโดดขึ้นแล้วถีบหน้าอกเดนนิส

“ฮั่ก”

แม้ว่าร่างกายของเดนนิสจะแข็งแกร่ง แต่เขาก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาโดนทุ่มไปข้างหลังและกระอักเลือดออกมาจากนั้นก็ไม่ขยับตัวอีกต่อไป

มุมปากของเขาเต็มไปด้วยเลือด หมัดของเขากำแน่นราวกับแค้นแต่ก็ทำอะไรไม่ได้