มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 264

”ยากจน? ฮ่าฮ่า ฉันสามารถซื้อปอร์เช่สองคันได้ ฉันยากจน?” เฟนด์หัวเราะเยาะ

เขาไม่สนใจบริตนีย์จากนั้นก็โบกมือให้ผู้หญิงสองคนนั้น “มาที่นี่สักครู่!”

“เขาอ้างว่ามีปอร์เช่สองคัน ฉันต้องฝันไปแน่ ๆ!”

บริตนีย์ยิ่งพูดไม่ออก ผู้ชายคนนี้เป็นแชมป์ที่โอ้อวด? เขาไร้ยางอายขนาดนี้ได้ยังไงที่ยืนยันว่าเขามีปอร์เช่สองคัน?

ผู้หญิงสองคนดูสับสน แต่ก็เข้าไปหาเขาโดยไม่ได้คิดอะไร

“คุณผู้ชาย มีอะไรผิดปกติหรือเปล่าคะ?” ถามครูใหญ่อย่างกล้า ๆ กลัว ๆ

“ขอดูเอกสารของคุณหน่อยสิ!” เฟนด์ถามพวกเขาด้วยรอยยิ้ม

“โอ้!”

ในที่สุดทั้งคู่ก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นและหยิบเอกสารของพวกเขาส่งให้เฟนด์ซึ่งมาพร้อมกับรูปบางส่วนของโรงเรียน

“คุณผู้ชาย คุณต้องการบริจาคหรอคะ? ถ้าไม่เป็นการรบกวนฉันหวังว่าคุณจะสามารถช่วยได้ แม้สักหนึ่งหรือ 10 เหรียญก็ได้ค่ะ!”

ครูใหญ่หญิงดูขี้อายเล็กน้อย อย่างไรก็ตามเพื่อเห็นแก่โรงเรียนและลูก ๆ ของพวกเขาเธอจึงกัดริมฝีปากและพูดออกมา

“คุณผู้ชาย เราไม่ได้โกหกจริง ๆ หากคุณไม่เชื่อ คุณสามารถขับรถไปดูได้ โรงเรียนของเราอยู่ที่…”

ครูผู้หญิงอีกคนรีบแจ้งที่อยู่ของโรงเรียนให้เฟนด์

“พื้นที่นั้นค่อนข้างแย่จริง ๆ!” เซเลน่าถอนหายใจ

“เอาไป ฉันบริจาคทั้งหมด!”

โดยไม่ลังเลเฟนด์ส่งกระเป๋าเงินทั้งสองใบให้ทั้งคู่ “สร้างโรงเรียนที่ดีขึ้นสำหรับเด็ก ๆ ส่วนที่เหลือคุณสามารถใช้เพื่อปรับปรุงอาหารของพวกเขาหรืออะไรก็ได้!”

ครูผู้หญิงอีกคนตามมาดูหลังจากเห็นสิ่งนั้นแล้วก็คุกเข่าลงหน้าเฟนด์และเซเลน่า “ขอบคุณ ขอบคุณมาก!"

“ได้โปรดลุกขึ้นเถอะ คุณควรรีบกลับไป มันดึกมากแล้วและคุณยังมีสิ่งที่ต้องทำเพื่อเด็ก ๆ มันไม่ปลอดภัย คุณควรระวังให้มากกว่านี้!”

เซเลน่ายิ้ม รู้สึกดีหลังจากทำความดี

“เราไม่มีทางเลือกอื่น หากไม่มีอาคารเรียนเด็ก ๆ ก็สามารถเรียนรู้ได้เฉพาะในสนามเท่านั้น ก็เป็นเรื่องดีถ้าอากาศแจ่มใสแต่ถ้าฝนตกเราก็ไม่สามารถเรียนได้!”

“นั่นคือเหตุผลที่เราพยายามอย่างเต็มที่ในการเก็บเงิน ลดตัวเองเพื่อขอร้องคนอื่น ดังนั้นเราจึงสามารถเก็บรวบรวมเงินได้อย่างรวดเร็วและมากพอที่จะสร้างอาคารเรียนใหม่ได้!”

ครูใหญ่หญิงถอนหายใจจากนั้นมองไปที่เฟนด์และเซเลน่า “ฉันไม่รู้ว่าจะขอบคุณ คุณยังไงจริง ๆ!”

“เฮ้ ไม่เป็นไรหรอก เงินคือสิ่งที่ฉันมีมากมาย ฉันไม่ใส่ใจกับเงินจำนวนเล็กน้อยนี้หรอก!” เฟนด์หัวเราะเบา ๆ และโบกมือให้ราวกับว่าไม่มีอะไร