มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 32

“ไม่มีทาง ผู้ชายคนนี้กำลังอยากจับมือกับคุณทันย่า? เขามั่นใจมากเกินไปรึเปล่า?

“ใช่ เขารู้ไหมว่าคุณทันย่าคือใคร? เขาเป็นลูกเขยที่อาศัยอยู่กับครอบครัวเทย์เลอร์ และก็คือสาเหตุที่ครอบครัวเทย์เลอร์ไล่ครอบครัวภรรยาของเขาออกจากบ้าน คนอย่างเขาคู่ควรที่จะจับมือคุณทันย่าไหม”

นักเลงสองสามคนที่ยืนอยู่ด้านหลังร้านอาหารเริ่มซุบซิบนินทากันอย่างเงียบ ๆ

คนปกติธรรมดาจะไม่ได้ยินพวกเขาคุยอะไรกัน เพราะเสียงของพวกเขาแผ่วเบามาก

แต่พวกเขาไม่รู้ว่าเฟนด์ได้ยินทุกอย่างที่พวกเขาพูดอย่างชัดเจน

เฟนด์ไม่ให้ความสนใจกับพวกเขา เขายิ้มและมองไปที่คุณทันย่าที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา

“ยินดีต้อนรับ! และยินดีที่ได้รู้จักฉันชื่อ ทันย่า เดรก! ฉันได้ยินมาว่าคุณมาจากกองทัพด้วยใช่มั้ย? ฉันชื่นชมคนแบบคุณมากที่สุด ขอขอบคุณที่มีส่วนร่วมในการปกป้องประเทศของเรา! ถ้าไม่ใช่การเสียสละของผู้ชายอย่างคุณ เราคงไม่ชนะในครั้งนี้!”

ทันย่ายื่นมือออกไปและจับมือกับเฟนด์ต่อหน้าฝูงชน

ดูเหมือนเธอจะไม่ค่อยจับมือกับเพศตรงข้าม เธอดูเขินอายเล็กน้อยเมื่อทำเช่นนั้น

“ฮ่า ๆ การปกป้องประเทศของเราคือสิ่งที่พวกเราชาวแคทธีเซีย ควรทำ!”

ถึงแม้ว่าเธอจะรู้ว่าเธออาจตกอยู่ในอันตราย แต่มันก็ยากสำหรับเธอที่จะหลบหนี ไม่มีอะไรที่เธอสามารถทำได้ เธอทำได้เพียงกัดกระสุน และทำเพื่อความปลอดภัยของครอบครัวของเธอและไคลี เธอได้แต่ภาวนาให้ไมเคิลแค่อยากดื่มกาแฟกับเธอแค่นั้น

เธอไม่ได้คาดหวังว่าทันย่าที่กำลังเดินผ่าเข้ามาเพื่อทานอาหารเย็นจะคิดช่วยเหลือพวกเขา ท้ายที่สุดพวกเขาไม่ต้องจ่ายเงินสักเหรียญ ด้วยเหตุนี้เธอจึงสามารถเอาคืนสิ่งที่เธอสัญญาไว้ก่อนหน้านี้และไม่เป็นหนี้อะไรกับไมเคิลอีกต่อไป สิ่งที่สำคัญที่สุดคือทันย่าเป็นคนที่ช่วยพวกเขาดังนั้นไมเคิลจะได้ไม่กล้ารบกวนพวกเขาอีกหลังจากนี้

“คุณทันย่า ฉันต้องขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือในครั้งนี้ ฉันจะตอบแทนความกรุณาของคุณอย่างแน่นอน หากมีโอกาสในอนาคต!”

เซเลน่าหันกลับมาและพูดกับทันย่าว่า “เราขอตัวกลับก่อน!”

“ได้เลย ดูแลตัวเองให้ดี ลาก่อน!”