“ช่างขี้โม้เหลือเกิน! ราวกับว่านายเป็นเทพแห่งสงครามซะเอง”
คําพูดของเฟนด์ให้อีวอนน์กลอกตามองบน เธอคงจะเชื่อ ถ้าบอดี้การ์ดคนหนึ่งของตระกูลเดรคจะแข็งแกร่งเท่ากับคนนับร้อยคน แต่ ’แกร่งเท่าหนึ่งพันคน’ เรื่องนี้มันน่าเหลือเชื่อเกินไป
"ไปกันเถอะ มันสายแล้ว การเลือกหินการพนันยิ่งเร็วยิ่งดี มิฉะนั้น บรรดาพวกตาดี ๆ ก็อาจจะได้ของดี ๆ นั้นไป” ทันย่าพูดยิ้ม ๆ
อีวอนน์อึ้ง “ว้าว ดูเหมือนว่าเธอจะรู้จักเรื่องนี้เป็นอย่างดีนะ ทันย่า" อีวอนน์ชมเธอ
ทันย่าแค่หันมามองอย่างอารมณ์ดี "ฉันได้เรียนรู้ทุกอย่างจากเธอ โอเค? เธอเป็นนักเสี่ยงโชคตัวยง แถมชอบพาฉันไปที่ถนนอัญมณีเสมอ ฉันไปที่นั่นตั้งหลายครั้ง เป็นธรรมดาที่ฉันต้องรู้เรื่องพื้นฐานเหล่านั้นทั้งหมด!”
เมื่อพวกเขาเดินไปกลางลานด้านนอกอาคาร ทั้งสองคนได้พูดคุยกัน
“โอ้ว ใช่ เฟนด์ นายรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ไหม?" เมื่อทันย่ารู้สึกว่าเขาไม่ได้พูดอะไรสักคํา เธอจึงหันไปถามบอดี้การ์ดของเธอ
อีวอนน์ เข้ามาขัดจังหวะ ก่อนที่เขาจะเอ่ยปาก "เขาเหรอ? ฮืม เขาเป็นทหาร ฉันได้ยินมาว่า เขาเคยเป็นคนส่งของ เธอคิดจริง ๆ หรือว่า เขารู้จักการพนันหิน การละเล่นของคนรวยและคนมั่งคั่ง? เรื่องแบบนี้มันเกินความสามารถของเขามาก เขาจะมาเจอเหตุการณ์แบบนี้ได้ยังไง"
"ฉันแค่ถามเฉย ๆ ถ้าเขารู้อะไรล่ะ?" ทันย่าแย้งว่า ยิ้มแก้เขิน ๆ เมื่อเห็นเธอทําแบบนั้น
"นี่มันคือเรื่องจริง สิ่งเหล่านี้เป็นการละเล่นของคนรวย ครอบครัวธรรมดาไม่มีทางที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวได้"
ริมฝีปากของเฟนด์เหยียดยิ้มทันที เมื่อมาถึงลานกีฬาของทันย่า เขาก็เปิดประตูออกมา เขากล่าวว่า "โดยพื้นฐานแล้ว หินการพนันเป็นการพนันที่อยู่ภายในก้อนหิน” เขากล่าว “การตัดสินใจของคุณเพียงครั้งเดียว นั้นจะสร้างหรือทำลายคุณก็ได้ เมื่อคุณมองเข้าไปในโครงสร้างที่ถูกต้อง อาจจะมีอัญมณีที่ทําให้คุณกลายเป็นมหาเศรษฐีได้ในพริบตา แน่นอนว่าถ้าคุณเลือกหินผิดทางแล้วคุณแพ้แน่!"
"ดี ฉันไม่เคยคิดเลยว่าคุณจะได้ยินเราพูดว่า ‘การตัดสินเพียงครั้งเดียวจะสร้างหรือทำให้คุณพังได้’ ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหาเทพ แห่ง สงคราม
มันจบแค่ตอนที่ 585 จริงดิ???? เหมือนดำเนินเรื่องได้แค่ไม่เท่าไหร่เอง...