มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 346

อีวอนน์ใจเต้นแรงเมื่อเธอเห็นเด็กฝึกงานผ่าหินของไมเคิลเปิดออก

เธอภาวนาอย่างสิ้นหวังว่าหินพนันที่ไมเคิลเลือกนั้นจะแย่กว่าของเธอ หากหินของหมอนั่นเป็นหินธรรมดาหรือมีหยกเพียงเล็กน้อยเธอก็ยังคงมีโอกาสที่จะชนะการเดิมพันนี้

แต่เมื่อหินถูกเปิดออกกลับพบว่ามันมีคุณภาพดีกว่าของเธอ แม้ว่าจะไม่น่าพอใจมากนัก หินขยะนี้มีมูลค่าเพียง 20,000 ถึง 30,000 เหรียญ

ไมเคิลหัวเราะลั่นทันที “ยกโทษให้ผมด้วยนะคุณอีวอนน์ ดูเหมือนว่าครั้งนี้ผมจะชนะ!”

ไมเคิลหัวเราะเยาะและพูดต่อ “คุณต้องจ่าย! 300,000 เหรียญ!”

“ฮืม! มันก็แค่ครั้งนี้เทพีแห่งโชคอยู่ข้างคุณแค่นั้น!” อีวอนน์ตะคอกกลับอย่างเย็นชาก่อนจะโอนเงินให้กับเจ้าของร้าน

อย่างไรก็ตาม อีวอนน์โกรธเคืองจ้องเขม็งไปยังเจ้าของแผงลอยและบ่นอย่างหงุดหงิด “ที่เฟนด์บอกถูกต้องจริง ๆ ร้านของคุณไม่มีหินที่ดีเลย!”

อีวอนน์พูดออกมาด้วยความโกรธ เจ้าของแผงลอยไม่กล้าต่อต้านตระกูลเดรคแม้ว่าเขาจะไม่พอใจกับคําพูดของเธอ เขาทำได้แค่หัวเราะอย่างขมขื่น

“ชิ! หมอนั่นนะเหรอ? ไอ้หมอนั่นก็แค่บังเอิญโชคดีที่เดาถูกเท่านั้น!” ไมเคิลหัวเราะเยาะ สายตาเขาเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย

“หืม งั้นนายมาพนันกับฉันไหมล่ะ?" เฟนด์ตอบด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา “แต่พวกเราคงต้องไปที่แผงลอยอื่น”

“ตามสบายเลย”

ไมเคิลอารมณ์ดีจนยิ้มออกมา “ฉันไม่เคยแข่งกับหน้าใหม่อย่างแกเลย ฮาฮา! มันรู้สึกดีจริง ๆ น่าสนใจทีเดียว แล้วแกมีอะไรมาเดิมพัน?”

“เหมือนกับที่พนันก่อนหน้านี้ ถ้านายแพ้นายต้องเป็นคนจ่ายทั้งหมด!” เฟนด์ตอบยิ้ม ๆ

ในทางกลับกันไมเคิลก็ส่ายหัว