มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 402

ทันย่าที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี เฟนด์คิดอะไรอยู่? เขาเป็นเพียงแค่บอดี้การ์ดยังมาเดินข้าง ๆ พวกเธอแถมเขายังเดินอยู่ระหว่างพวกเธอด้วย ไม่แปลกที่ทุกคนจะเข้าใจผิด

ตอนนี้เธอสงสัยว่าจริง ๆ แล้วเฟนด์คงไม่ได้ตั้งใจจริงหรือเปล่า

หลังจากที่อีวอนน์ตะโกนเสร็จ เธอก็ส่ายหัวและกลอกตาไปที่เฟนด์ “ทำไมนายถึงเดินอยู่ระหว่างพวกเราฮะ? นายควรเดินอยู่ข้างหลังเรา นายไม่รู้เหรอ?”

เฟนด์แสยะยิ้มเยาะเย้ย “ผมแค่กลัวจะถูกกล่าวหาว่ามองก้นของคุณถ้าผมเดินข้างหลัง อีกอย่างกระโปรงของคุณสั้นไปหน่อยนะวันนี้ มันคงจะไม่ดีถ้าผมเดินตามหลัง!”

ใบหน้าของอีวอนน์แดงขึ้นทันทีเธอโกรธมากจนกัดฟันแน่น เธอรู้สึกเหมือนมีแรงกระตุ้นบางอย่างที่อธิบายไม่ถูก อยากจะพุ่งเข้าไปบีบคอหมอนี่ให้ตายไปซะจริง ๆ

“เกิดอะไรขึ้น? เธอเป็นคนบอกให้ฉันโทรหาเขาและพาเขามาซื้อของกับเราไม่ใช่เหรออีวอนน์? ตอนนี้เธอเสียใจแล้วเหรอ?”

ทันย่าหัวเราะเยาะจากที่ยืนอยู่ข้าง ๆ “เธอกลัวอะไร? เธอไม่ต้องกลัวถ้าเธอไม่ได้ทำอะไรผิด”

หลังจากที่เธอพูดจบทันย่าก็ควงแขนเฟนด์ “เราไม่ต้องกลัวที่จะถูกเข้าใจผิด” เธอพูด “ยังไงก็เถอะ ถ้าหากภรรยาของใครบางคนเห็นสิ่งนี้เข้า เขาจะอธิบายเรื่องนี้ให้เธอฟังยังไงดี?”

ดวงตาของอีวอนน์เป็นประกายเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น เธอรู้สึกเขินอายแต่เธอก็ควงแขนอีกข้างหนึ่งของเฟนด์ “เอาล่ะ ไปช้อปกัน เฟนด์นายจะทำยังไงถ้าเราเจอคนที่นายรู้จักและคน ๆ นั้นบอกภรรยาของนายเกี่ยวกับเรื่องนี้?”

“อ-อย่า ผมผิดไปแล้ว โอเค? ได้โปรด คนสวยยกโทษให้ผมด้วย ผมจะเดินไปข้างหลังคุณหรือเดินข้าง ๆ คุณดีไหม?”

เฟนด์ยอมรับความพ่ายแพ้อย่างรวดเร็ว เขานึกภาพไม่ออกเลยถ้าวันนี้สองสาวควงแขนเขาทั้งซ้ายและขวา อีกอย่างฟีโอน่าก็ชอบมาช้อปปิ้งด้วย หากเขาเจอเธอเข้าเขาจะแก้ตัวไม่ได้เลยแม้ว่าเขาจะบริสุทธิ์ก็ตาม

ทว่าทันย่าและอีวอนน์ก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นเมื่อพวกเขาเห็นว่าเฟนด์กลัว พวกเขาไม่เพียงแต่ไม่ปล่อยเฟนด์ไปเท่านั้น แต่ยังควงแขนเฟนด์แน่นขึ้นและเดินไปข้างหน้าต่อ

“เฮ้ นายกลัวงั้นเหรอ? สายเกินไปแล้ว!”