มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 414

“อย่ากังวลไปเลย ผมมั่นใจในตัวเอง! คนที่ทำให้ผมเมาได้ยังไม่เกิดหรอก!”

เฟนด์ตอบด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มอ่อนโยนและนุ่มนวล

“ก็ได้ พวกนายดื่มไปกันเถอะ ฉันจะโทรหาฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ ให้มารับเรา ถ้าคุณเมาแม้ที่นี่จะอยู่ไม่ไกลมากนักแต่ก็ควรระวังตัวไว้ดีกว่า!”

ทันย่าถอนหายใจอย่างขมขื่นหลังจากนึกถึงสถานการณ์บางอย่าง

“เอาล่ะ มาดื่มกันเถอะ! ทันย่า มีแต่ของที่เธอชอบทั้งนั้นเลย!”

แกร๊ง!

อีวอนน์ยกแก้วเบียร์ของเธอขึ้นและชนแก้วกับเฟนแล้วยิ้มบาง ๆ

หลังจากนั้นเธอก็หยิบเงินออกมาอีกสี่ร้อยเหรียญและพูดกับพนักงานเสิร์ฟสองคนข้าง ๆ โต๊ะว่า “มานี่หน่อย นี่เป็นทริปสำหรับนายสองคนคนละสองร้อย! แต่พวกนายจะต้องรับรองว่าว่าแก้วของพวกเราจะเต็มไปด้วยเบียร์ นายต้องเติมทันทีหลังจากที่เราดื่มมันหมด เข้าใจไหม? ไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม?”

พนักงานเสิร์ฟสองคนตรงหน้าอีวอนน์ไม่คิดว่าเธอจะใจดีขนาดนี้ พวกเขาแทบจะซ่อนความดีใจเอาไว้ไม่มิด พวกเขาพยักหน้าทันทีหลังจากที่อีวอนน์พูดจบ “ไม่มีปัญหาครับคุณหนู! เราจะไม่ปล่อยให้แก้วว่างแน่นอน!”

จากนั้นพนักงานเสิร์ฟคนหนึ่งก็ดันถังเบียร์ขนาดใหญ่ไปวางไว้ข้างโต๊ะของอีวอนน์ “ตอนนี้คุณมั่นใจได้เลยว่าเราจะเติมแก้วของคุณเมื่อคุณดื่มหมดแน่นอน!”

“ฉลาดมาก!”

อีวอนน์ยกนิ้วโป้งให้พนักงานเสิร์ฟแล้วยกแก้วของเธอเบียร์ดื่มลงไป

อีวอนน์ใช้เวลาประมาณสิบวินาทีเท่านั้นในการดื่มเบียร์แก้วใหญ่ของเธอจนหมด!

“ตอนนี้นายกลัวแล้วใช่ไหม? หือ?”

อีวอนน์เย้ยเฟนด์ก่อนที่จะเริ่มการแข่งขัน เธอหยิบกุ้งและกินมัน “กินอะไรซักหน่อยดีกว่า มีทั้งกุ้งและหอยขม! อย่าปล่อยให้ท้องว่างก่อนที่นายจะเมา!”

“ฮ่า ๆ!”

เฟนด์หัวเราะเบา ๆ ยกแก้วเบียร์ขึ้นแล้วดื่มเข้าไป ใช้เวลาประมาณเดียวกับอีวอนน์ในการดื่มหมดแก้ว เขาสามารถดื่มเบียร์หนึ่งแก้วที่บรรจุเบียร์สองขวดครึ่งได้ภายใน 10 วินาที!

เฟนด์ไม่คิดว่าอีวอนน์จะดื่มเหล้าเก่งมาก ไม่เลว! ครั้งนี้ดูเหมือนว่าเขาจะได้เจอกับคู่ต่อสู้ที่คู่ควร

ทั้งสองคนชนแก้วกันแล้วยกเบียร์ขึ้นดื่มและวางแก้วลง

“อีวอนน์ผู้น่ารักกินอะไรเข้าไปด้วยสิ ไม่อย่างนั้นถ้าคุณเมาโดยไม่กินอะไรเลย อาหารพวกนี้จะสูญเปล่า!”

เฟนด์ยิ้มให้เธอและบอกเธอก่อนที่เขาจะหยิบกุ้งอีกชิ้นมากิน

“เฮ้! ฉันคิดว่าตอนนี้นายเมาแล้วนิดหน่อย และนั่นเป็นเหตุผลที่นายอยากทำให้มันช้าลงใช่ไหม?”

อีวอนน์หัวเราะกับคำพูดของเฟนด์ ดูจากสถานการณ์แล้วเธอคาดว่าเฟนด์คงจะทนดื่มต่อไปไม่ไหวแล้ว

เฟนด์ถอนหายใจเฮือกใหญ่ “งั้นก็ช่วยไม่ได้ถ้าคุณอยากคิดอย่างนั้น!”

หลังจากที่ทั้งสองกินอาหารกันได้สักพัก อีวอนน์ก็อดใจรอไม่ไหวจึงยกเบียร์อีกแก้วขึ้นอีกครั้ง “เราพักกันมานานมากแล้ว ต่อเลยไหม?”