มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 422

เฟนด์และทันย่ารีบไปหาอีวอนน์ เธอทรุดตัวลงบนโต๊ะและหลับไป

“นั่นเป็นเหตุผลที่เธอเงียบไปนาน เธอกำลังหลับ แล้วเราจะทำไงกันดี? เราไม่ได้ขับรถมา”

ทันย่าเหลือบมองเฟนด์ก่อนที่เธอเสริมว่า “คุณต้องอุ้มเธอกลับ”

“แต่นั่นมันไม่เหมาะสมไม่ใช่เหรอ?”

เฟนด์ตรวจดูอีวอนน์อีกครั้ง เขารู้สึกกระอักกระอ่วนจนแสดงออกมาทางสีหน้า

หน้าอกของอีวอนน์ค่อนข้างใหญ่ และเธอก็สวมกระโปรงสั้นจนต้นขาส่วนใหญ่เปิดเผยออกมา ถ้าเขาอุ้มเธอกลับ มันคงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่โดนตัวเธอ...

ประเด็นสำคัญที่สุดคือ แม้ว่าอีวอนน์จะเซ็กซี่และแต่งตัวอย่างมั่นใจ แต่เขาบอกได้เลยว่าอีวอนน์ไม่ได้ไร้เดียงสาแบบผู้หญิงขนาดนั้น

เฟนด์คิดว่าเธอไม่ได้จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ตั้งแต่ทีแรกอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้น เธอคงไม่ดื่มและพยายามทำให้เขาเมา

“อะไรไม่เหมาะสม? นายคงไม่คิดว่าจะให้ฉันอุ้มเธอหรอกนะ?”

ทันย่ากลอกตาไปที่เฟนด์ “มันดึกแล้ว ไม่อยากกลับบ้านเร็ว ๆ เหรอ?” เธอพูด

ในเมื่อไม่มีทางเลือก เฟนด์ทำได้เพียงหัวเราะกับความพ่ายแพ้ก่อนดึงตัวอีวอนน์ขึ้นอย่างง่ายดาย จากนั้นก็อุ้มเธอไว้บนหลัง

เธอทรุดตัวลงบนหลังของเฟนด์ขณะที่เฟนด์กอดขาทั้งสองของเธอ นี่ทำให้เขารู้สึกขัดแย้งอย่างมาก

ขนาดเซเลน่าเขายังไม่เคยอุ้ม เขาไม่คิดว่าผู้หญิงคนแรกที่เขาแบกไว้บนหลังจะเป็นอีวอนน์

ถ้ารู้ว่าสุดท้ายแล้วทุกอย่างจะเป็นแบบนี้เขาคงขับรถมา อยากจะโทษตัวเองจริง ๆ ที่บอกว่าเดินมาที่นี่ได้เพราะคิดว่าระยะทางไม่ไกลเกินไป