มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 424

“คุณคงไม่ได้อยากให้ผมพาเธอเข้าห้องใช่ไหม?”

เฟนด์ขมวดคิ้วเมื่อรู้ว่าพวกเขากำลังเข้าใกล้ทางเข้าบ้านของตระกูลเดรค เขารู้สึกประหม่าเล็กน้อย

สุดท้ายแล้วเขาจะอับอายมากที่สุด หากผู้คุ้มกันที่ลาดตระเวน หรือแม้แต่คนที่ยืนเฝ้าประตูเห็นเขา

“ไร้สาระน่า คุณอยากให้ฉันแบกเธอไปเองเหรอ? แล้วตอนนี้เธอก็อยู่บนหลังแล้ว รีบไปพาเธอไปที่เตียงเถอะ”

ทันย่ากลอกตา เธอสลัดความรู้สึกอึดอัดหลังจากที่จูบกับเฟนด์ไปไม่ได้

"เดี๋ยวนะ"

เมื่อสังเกตเห็นบางอย่าง เธอจึงหยิบผ้าเปียกชิ้นหนึ่งออกมาทันที “มา เดี๋ยวฉันช่วยเช็ดปากให้”

เธอค่อย ๆ เช็ดปากของเฟนด์ ขณะที่พูดว่า “โอ้พระเจ้า... มีคราบลิปสติกติดอยู่” เธอหงุดหงิด “ถ้าใครสังเกตเห็น เราก็จะปฏิเสธอะไรไม่ได้เลย”

เฟนด์สะดุ้งเมื่อได้ยินเช่นนั้น ขอบคุณอะไรก็ตามที่ให้ทันย่าสังเกตเห็นมัน ไม่อยากนั้น ถ้ากลับบ้านไปแล้วเซเลน่าสังเกตเห็น เขาก็ไม่รู้จะอธิบายกับเธอได้อย่างไร ไม่ต้องพูดถึงแม่ยายที่ไร้เหตุผลที่บ้านเลย เธอจะไม่บังคับให้เขาหย่ากับลูกสาวเธอทันทีเลยเหรอ?

“ขอบคุณพระเจ้าที่คุณสังเกตเห็น”

ขณะที่เขาจ้องมองทันย่าที่กำลังเช็ดริมฝีปากอย่างระมัดระวัง ความอับอายก็คืบคลานเข้ามาในตัวเขาอีกครั้ง เขาไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่ง ใบหน้าทั้งหมดของเขาเป็นสีชมพู

"เสร็จเรียบร้อย!"

ทันย่าหันกลับมาและบังคับตัวเองให้สงบ แม้ว่าหัวใจของเธอจะเต้นแรง เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอทำอะไรที่ใกล้ชิดเขามากขนาดนี้

แถมยังปฏิเสธไม่ได้ว่าเฟนด์หล่อมาก ใบหน้าดูมีรายละเอียดที่สมบูรณ์แบบด้วยความเป็นชายหนุ่ม ใบหน้านี้ทำให้เธอประหม่า

อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้ช่วยอีวอนน์เช็ดลิปสติกขณะที่กำลังถูกอุ้มอยู่บนหลังของเฟน เพราะจะไม่สะดวกมากที่จะทำเช่นนั้น

ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงทางเข้าหลัก เมื่อบอดี้การ์ดสองสามคนสังเกตเห็นเฟนด์และทันย่า พวกเขาก็รีบเข้ามาทักทาย