มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 429

นายท่านมิลเลอร์พยักหน้าและมองดูนาฬิกาของเขา “เอาล่ะ ใกล้ได้เวลาแล้ว ไปแจ้งเชฟคนอื่น ๆ ว่าเราจะต้องเสิร์ฟอาหารให้ครบ 12 ส่วน ไม่มีพลาด เข้าใจไหม?”

นายท่ายมิลเลอร์จัดปกคอเสื้อก่อนเดินออกไปข้างนอก “ฉันจะออกไปดูข้างนอก ข้างนอกน่าจะมีแขกเยอะ ฉันควรไปแนะนำตัวกับพวกเขา”

ตอนนี้ เฟนด์มาเพียงคนเดียวที่หน้าทางเข้าบ้านพักแคร์ฟรี

“สวัสดีค่ะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ?”

พนักงานต้อนรับสาวก้าวเข้ามาหาเฟนด์และแสดงรอยยิ้มที่สุภาพบนใบหน้าของเธอ

“ผม…” เฟนด์เงียบไปครู่หนึ่งขณะที่เขาใช้สมองเพื่อหาคำตอบ หลังจากนั้น เขาก็พูดต่อ "ผมมาที่นี่เพื่อเข้าร่วมการประชุมของทหารผ่านศึก 'วันวานแห่งความทรงจำของการต่อสู้'!"

เจ้าบ้านสาวยิ้มออกมา “ฉันรู้ว่าคุณมารวมตัวกันที่นี่ ฉันอยากรู้สถานะและยศของคุณ ให้ฉันดำเนินการลงทะเบียนให้คุณและนายท่านของเราได้เตรียมเหรียญที่ระลึกสำหรับทุกคนในงานไว้แล้ว คุณสามารถปักได้เลยบนเสื้อผ้าของคุณ!”

เฟนด์คิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า "ผมเป็นแค่ทหารธรรมดา ในเมื่อราชาแห่งสงครามเป็นเจ้าภาพการประชุม ผมมาที่นี่เพื่อพบปะเพื่อนฝูงและพูดคุยเรื่องเครื่องดื่ม!"

รอยยิ้มบนใบหน้าของพนักงานต้อนรับสาวจางลงเล็กน้อยเมื่อได้ยินว่าเขาเป็นเพียงทหารธรรมดา

"โอ้"

เธอพึมพำตอบก่อนจะเดินจากไป และกลับมาพร้อมกับตราที่ทำด้วยทองสัมฤทธิ์ “นี่คือเหรียญตราที่ระลึกสำหรับคุณค่ะ ติดมันได้เลย ขอบคุณที่มาเยือนบ้านพักแคร์ฟรี เราหวังว่าคุณจะมีช่วงเวลาที่ดีที่นี่”

“โอเค!”

เฟนด์มองไปที่ตราของผู้หญิงคนนั้นแล้วดูที่ตัวเขาเอง เขาขมวดคิ้ว

ตรานั้นใหญ่แค่นิ้วโป้งเท่านั้น มันถูกเขียนว่า 'วันวานแห่งความทรงจำของการต่อสู้' และด้านล่างก็เป็น 'คฤหาสน์แคร์ฟรี' ด้วยตัวอักษรขนาดเล็ก

เฟนด์คิดว่ามันค่อนข้างมีน้ำใจสำหรับสถานที่ที่จะสนับสนุนป้ายที่ระลึกเหล่านั้น มันเป็นของที่ระลึกที่ดีของงาน และพวกเขาสามารถโฆษณาตัวเองได้ในเวลาเดียวกัน

อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าเขาก็สังเกตเห็นว่าตราของผู้หญิงคนนั้นทำมาจากวัสดุที่แตกต่างจากของเขา ตราของเขาทำด้วยทองสัมฤทธิ์ ในขณะที่ตราของผู้บัญชาการทหารหญิงทำด้วยเงิน

เฟนด์ไม่ค่อยมีความสุขเท่าไหร่ที่เขาได้รับการปฏิบัติอย่างแตกต่างออกไป