มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 448

“ฉันไม่ได้โกหกนะน้องชาย ขอบคุณสำหรับความหวังดีแต่นายไม่ควรมายุ่ง!” เบลคทนไม่ไหวอีกต่อไปน้ำตาไหลลงมาจากหางตาของเธอ เธอไม่เคยรู้สึกหมดหนทางเช่นนี้มาก่อน

เธอไม่เคยรู้สึกว่าการตายยังจะดีกว่าการมีชีวิตอยู่เหมือนอย่างที่เธอรู้สึกในตอนนี้

“เฮ้อ คุณยังอยู่ที่นี่ ฉันไม่เคยเห็นใครที่ตะโกนขอความช่วยเหลือถ้าพวกเขามาอย่างเต็มใจจริง ๆ! ฉันลังเลก่อนที่จะเข้ามาแม้ว่าจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่คำว่า ‘ช่วยด้วย’ บอกฉันว่าคุณทั้งสองคนถูกบังคับให้ทำสิ่งนี้!” เฟนด์พูดอย่างเปิดเผย “บอกฉันมาตรง ๆ ว่าผู้ชายคนนี้บังคับให้คุณทำแบบนี้หรือเปล่า? ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันจะฆ่าเขาเพื่อช่วยคุณเอง!”

“ไอ้หนุ่ม ล้อเล่นเหรอ? แกเป็นแค่ทหารธรรมดา แกกล้าดียังไงถึงคิดที่จะฆ่าราชาแห่งสงคราม? ฉันเคยเห็นคนโง่มามากมายแต่ฉันยังไม่เคยเห็นใครโง่เท่าแกมาก่อน!” ราชาแห่งสงครามซัทเธอร์แลนด์หัวเราะ เขาคิดว่าชายหนุ่มตรงหน้าเขาเป็นไอ้โง่ที่กล้ามาก ความแตกต่างระหว่างทหารธรรมดากับราชาแห่งสงครามนั้นต่างกันมาก มันไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลย

“ฉัน...” เบลคมองไปที่เฟนด์แต่ก็ยังเลือกที่จะเงียบ

“ฮ่า ๆ คุณกล้าพอที่จะขอความช่วยเหลือแต่ไม่กล้าที่จะเปิดเผยความเลวของเขา? คุณไนท์ เชื่อฉันเถอะ แม้ว่าราชาแห่งสงครามโง่ ๆ คนนี้จะเสียสละอย่างมากเพื่อแคทธีเซียแต่ฉันจะไม่ยกโทษให้เขาสำหรับสิ่งที่เขาทำในวันนี้!” เฟนด์หัวเราะและพูด

“น้องชาย มันเป็นเรื่องจริงที่เราถูกบังคับให้ทำแบบนี้ แต่นายจะทำอะไรได้? เขาเป็นถึงราชาแห่งสงคราม!” ธิอันน่าส่ายหัวด้วยรอยยิ้มขมขื่นบนใบหน้า “ขอบคุณสำหรับความหวังดีของนาย แต่เขาเป็นถึงราชาแห่งสงครามเจ็ดดารา นอกจากเทพีแห่งสงครามแล้วไม่มีใครในเมืองนี้จะเป็นคู่ต่อสู้ที่คู่ควรกับเขาได้!”

“ฮ่า ๆ ดูสิไอ้หนุ่ม แม้แต่พวกเธอยังรู้เลยว่าใครคือคนที่แข็งแกร่งที่สุด!” แม็กนัสหมดความอดทนและกำมือแน่น “ฉันจะฆ่าแกซะและแสดงให้แกเห็นเองว่าศักดิ์ศรีของราชาแห่งสงครามจะต้องไม่ถูกเหยียดหยาม!”

เขาปรากฏตัวต่อหน้าเฟนด์อย่างรวดเร็วราวกับแสงและเล็งไปที่หน้าของเฟนด์

พลังหมัดของเขาแข็งแกร่งมากจนลมหอนไปตามทางของมัน หมัดนี้ฆ่าช้างได้ง่าย ๆ เลย