มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 465

“คุณคิดด้วยเหรอว่าพระจันทร์คืนนี้เป็นยังไง? คุณกลายเป็นคนที่สนใจเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?!” เซเลน่ารู้สึกอบอุ่นหัวใจพร้อมรอยยิ้มหวานที่ปรากฏตรงมุมปากของเธอ

ครอบครัวสามคนเดินไปตามถนนอย่างมีความสุข

“ที่รัก คุณเจออะไรที่คุณชอบไหม? ให้ผมซื้อให้นะ!” เฟนด์ถามขณะที่พวกเขาเดินอยู่

“ไม่มีอะไรที่ฉันถูกใจเลย คุณซื้อเสื้อผ้าให้ฉันตอนที่คุณกลับมาแล้วมันก็ยังดีอยู่เลยและฉันก็มีเสื้อผ้าที่ดีพอที่จะสวมใส่แล้ว!” เซเลน่าพูดหลังจากที่เธอคิดเกี่ยวกับมัน

“พ่อคะ ๆ หนูอยากได้ของเล่น! หนูซื้อได้ไหมคะ?” ข้าง ๆ พวกเขาไคลี่พูดอย่างอาย ๆ

เฟนด์รู้สึกเสียใจอยู่ภายในใจ ใช่ เขากลับมาหลายวันแล้วแต่เขาไม่ได้ซื้อของเล่นให้ลูกสาวเลย เมื่อก่อนครอบครัวเธอยากจนเธอคงได้แต่มองดูเด็กคนอื่น ๆ เล่นของเล่นกันเท่านั้น

“ได้สิ ไคลี่อยากได้อันไหน? พ่อจะซื้อให้หนูทุกอย่างเลย! ตราบใดที่ไคลี่ชอบพ่อก็ซื้อของเล่นทุกชิ้นที่อยู่ในร้านให้ลูกได้!” เฟนด์หัวเราะและพูดติดตลก

“ขอบคุณค่ะพ่อ! พ่อ หนูแค่อยากแค่ซื้อตุ๊กตาบาร์บี้กับเป็ดสีเหลืองตัวเล็ก ๆ!” ไคลี่ตื่นเต้นมากและใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสุข

“โอ้ ลูกสาวของฉันช่างเข้าใจจริง ๆ เธอรู้วิธีช่วยประหยัดเงินให้พ่อของเธอ!” เฟนด์ค่อนข้างพอใจกับคำตอบของไคลี่มาก

“หนูพอใจแล้ว ก่อนหน้านี้หนูทำได้แค่เพียงมองดูพวกเขาเล่นเท่านั้น ตอนนี้หนูก็สามารถเป็นเจ้าของของเล่นสองชิ้นที่หนูชอบได้ครั้งเดียวและนั่นมันก็เยี่ยมมาก!” ไคลี่พูดด้วยรอยยิ้ม

“แม่ครับ ผมอยากได้มัน ผมอยากได้เป็ดสีเหลืองตัวน้อยด้วย!” ขณะเดียวกันก็มีเด็กชายคนหนึ่งกำลังอ้อนหญิงสาวคนหนึ่งอยู่

เฟนด์ถือเป็ดสีเหลืองตัวน้อยไว้ในมือแล้วส่งต่อให้ไคลลี่ “ไคลี่ มาเอาไปสิ!”

ไคลี่ที่เพิ่งได้รับเป็ดสีเหลืองแต่ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาสองก้าวและคว้ามันไป “เราจะซื้อของเล่นชิ้นนี้!”

“คุณจะซื้อมันเหรอ?” ใบหน้าของเฟนด์มืดลงเมื่อเขาได้ยิน “ฉันหยิบมันให้ลูกสาวของฉัน แล้วคุณจะซื้อมันได้ยังไง?”

“คุณยังไม่ได้จ่ายเงินใช่ไหม?” ผู้หญิงคนนั้นยิ้มอย่างเย็นชา เธอยกมือขึ้นกอดอกและพูดอย่างเย่อหยิ่งว่า “ลูกชายของฉันจ้องมันนานแล้ว คุณไปหาซื้อที่ร้านอื่นเถอะที่ไม่ใช่ที่นี่!”