มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 483

ความคิดนั้นได้ตอกย้ำข้อสันนิษฐานของเขามากขึ้น ไอ้นักเลงนั่นตั้งใจจะซื้อบ้านพักหลังนี้เป็นของขวัญให้คุณปู่เทย์เลอร์จริง ๆ

ทุก ๆ คนในตระกูลเทย์เลอร์รู้ว้าบ้านพักหลังนี้นั้นวิเศษขนาดไหน พวกเขาตื่นขึ้นมาเห็นมันและผ่านไปโดยอยู่ในสายตาของมัน บ้านพักหลังนั้นตั้งอยู่ตรงข้ามคฤหาสน์ของตระกูลเทย์เลอร์ พวกเขามองเห็นมันได้ทุกวัน เพราะฉะนั้น อีวานจึงมาเพื่อดูว่าเขาจะสามารถได้มันมาในราคา 20 ถึง 30 ล้านเหรียญได้หรือไม่ เขาอยากจะมอบบ้านหลังนี้เป็นของขวัญให้แก่คุณปู่เทย์เลอร์ หรือบางที เขาก็ย้ายไปอยู่บ้านหลังนั้นเสียเองพร้อมกับคุณปู่เทย์เลอร์

อย่างไรก็ตาม คุณปู่เทย์เลอร์ได้ยึดติดกับบ้านหลังนี้เป็นอย่างมาก เมื่อไรก็ตามที่เขาออกไปข้างนอกในช่วงดึก ๆ เขามักจะบ่นพึมพำกับตัวเองอย่างใส่อารมณ์ว่า “บ้านพักหลังนั้น ที่อยู่ตรงข้ามคฤหาสน์ของเรา ถูกสร้างขึ้นมาอย่างยอดเยี่ยมเหลือเกิน ถ้าฉันมีโอกาสอยู่บ้านหลังนั้นนะ จะตายอย่างไม่เสียดายเลย”

สำหรับทรัพย์สินที่จำเป็นในการซื้อบ้านหลังนี้ อีวานไม่รู้สึกอะไรแม้แต่น้อย เพราะเงินนั้นได้มาจากบริษัทของตระกูลเทย์เลอร์ นอกเหนือจากนั้นแล้ว ถ้าเขาจัดการซื้อบ้านพักหลังนี้ได้และให้คุณปู่เทย์เลอร์เป็นของขวัญแล้วล่ะก็ เขาคงจะมีชื่อเสียงเพียงพอและเป็นที่ชื่นชอบอีกด้วย

เขาหยุดไปครู่นึง ราวกับว่าอยู่ ๆ ก็มีความคิดบางอย่างเข้ามาในหัว และเขาก็เดินเข้าไปในห้องประมูลทันที

ด้านนอก อีวานเจอกับที่เงียบ ๆ ที่แยกออกมา เขาเอาโทรศัพท์ออกมา แล้วโทรหานีล ฮิวโก้ และเคน คลาร์ก

ผ่านไปไม่นาน ทั้งสองคน นีลและเคนก็มาจอดรถที่หน้าโรงประมูล พวกเขารีบออกมาจากรถแล้วเข้าไปหาอีวานที่รออยู่ตรงหน้าห้องประมูล

“นายน้อยเทย์เลอร์ ทำไมนายถึงเรียกพวกเราออกมาล่ะ? มีเรื่องอะไรสำคัญรึเปล่า?”

เคนโพล่งถามทันทีที่เห็นอีวาน ตอนที่พวกเขาคุยโทรศัพท์กันอยู่เมื่อครู่อีวานไม่ได้บอกเหตุผลอะไรเลยและเรียกให้พวกเขาออกมาหาเฉย ๆ มันอาจจะเป็นเรื่องที่จริงจังและสำคัญก็ได้

“พวกนายรู้ไหมว่าวันนี้เขาประมูลอะไรกัน?”

อีวานไม่ได้ตอบคำถามของเคน แต่เขากลับตอบโต้ด้วยอีกคำถามแทน

“เหอะ? ฉันจะรู้ได้ยังไงล่ะ? สองวันมานี้ฉันไม่ได้สนใจเลยว่าเขาประมูลอะไรกัน อาจจะไม่มีอะไรพิเศษก็ได้น่า และถ้าวันนี้มีโอกาสทองเข้ามาล่ะก็ ที่ประมูลคงโทรมาแจ้งแล้วล่ะ!” นีลตอบกลับมาหลังจากที่หยุดคิดไปสักพัก

“นายพูดถูก วันนี้ไม่มีแจ้งเตือนจากโรงประมูลเลย มีแต่โฆษณาบนเว็บไซต์ที่กล่าวถึงโรงประมูลเท่านั้น!”

“ฮ่าฮ่า ตั้งแต่ไอ้เฟนด์มาที่นี่เพื่อประมูลบ้านพักหลังนั้น ฉันอยากอยู่ต่อเพื่อดูโชว์ตลกเลย! ฉันอยากจะเห็นสีหน้าที่บิดเบี้ยวจนน่าเกลียดของมันตอนที่มันแพ้นายน้อยเทย์เลอร์เสียจริง!”

เคนระเบิดหัวเราะออกมา เขาจะพลาดโอกาสหายากในการเป็นพยาน ตอนเห็นเฟนด์ วู๊ด แพ้ได้ยังไงกันล่ะ?

“ใช่แล้ว! งั้นพวกเราเข้าไปข้างในกันเถอะ! ผู้ประมูลคนอื่นล้วนเป็นนักธุรกิจที่ร่ำรวย พวกเขาต่างมีบ้านหลายหลังกันอยู่แล้วทั้งนั้น พวกเขาคงจะไม่ประมูลบ้านพักหลังนั้นกัน ดังนั้น นายน้อยมีคู่ต่อสู้ไม่เยอะหรอก สุดท้ายชัยชนะก็จะเป็นของนายน้อย นายน้อยเทย์เลอร์!”

เคนพยักหน้าเห็นด้วย ทั้งสามรีบเดินเข้าไปในห้องประมูล ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

“โอ้ นี่เฟนด์ วู๊ดนี่นา? ลูกเขยที่ไม่มีชื่อเสียง ไร้ประโยชน์และไร้ค่า ของตระกูลเทย์เลอร์! ช่างบังเอิญอะไรอย่างนี้! นายมาทำอะไรที่นี่ล่ะ?”

อีวานแกล้งทำเป็นตกใจขณะที่เขานั่งข้าง ๆ เฟนด์ และตามมาด้วยนายน้อยทั้งสอง