มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 497

ใกล้จะถึงมื้อเที่ยงแล้ว เธอเดินออกมาจากทางออกและหลังจากที่ครุ่นคิดบางอย่างแล้วเธอก็ขับรถไปที่บ้านประมูล

“มีอะไรให้ฉันช่วยไหมคะคุณผู้หญิง? การประมูลของเราจะเริ่มขึ้นตอนบ่ายโมง เราประมูลคฤหาสน์ไปแล้วก่อนหน้านี้และหลังจากนี้เราจะมีการประมูลของเก่าที่ยอดเยี่ยมมาก”

เมื่อพนักงานสาวสวยคนหนึ่งเห็นเซเลน่า เธอก็เดินเข้าไปหาทันทีด้วยรอยยิ้มแบบมืออาชีพ

“โอ้ ฉันอยากจะถามว่ามันจริงไหมที่มีคนเสนอราคาที่น่าตื่นตาตื่นใจในการประมูลคฤหาสน์เมื่อเช้านี้?” เซเลน่าสอบถามหลังจากที่เธอกัดริมฝีปาก

เธอรู้สึกประหม่าหลังจากที่ถามคำถามนั้นไป เธอกังวลว่าเธออาจจะรู้สึกแย่กับคำตอบที่จะได้รับ

“ใช่ค่ะ มันเป็นเรื่องจริง ผู้ชายคนนั้นสุดยอดมากเขาเป็นลูกเขยของตระกูลเทย์เลอร์...และเขาใช้เงินไปเก้าสิบห้าล้านเหรียญเพื่อชนะการประมูลคฤหาสน์หลังนั้น!”

ขณะที่พนักงานพูดเธอก็อุทานด้วยความอิจฉา “จริง ๆ เขาเหมือนจะรวยมากที่สุดในบรรดาผู้ร่ำรวยทั้งหมด เขามีเงินมากขนาดที่จะซื้อมันได้ตามใจชอบ!”

“คุณ คุณรู้ได้ยังไงว่าเขาเป็นลูกเขยของตระกูลเทย์เลอร์?”

เซเลน่ารู้สึกไม่พอใจหลังจากที่ได้ยิน นอกจากเฟนด์แล้วใครจะถูกเรียกว่าลูกเขยของตระกูลเทย์เลอร์ จะมีคนอื่นอีกไหม?

“จริง ๆ ฉันรู้ ทุกคนก็รู้!”

พนักงานสาวพูดต่อทันทีว่า “เขาเดิมพันกับนายน้อยอีวาน ทั้งคู่ยังเสนอราคาให้เพิ่มสูงขึ้นไปอีก มันบ้ามาก ฉันจะบอกคุณให้นะ! พวกเขาบอกว่าใครก็ตามที่แพ้การประมูลคฤหาสน์ ผู้แพ้จะต้องขัดรองเท้าให้ผู้ชนะ และกลายเป็นว่าคนที่เป็นลูกเขยของตระกูลเทย์เลอร์ดันชนะ! อ้อ ใช่แล้ว นายน้อยอีวานเป็นคนบอกรายละเอียดเรื่องนั้น เขาบอกว่าคน ๆ นั้นเป็นลูกเขยของตระกูลเทย์เลอร์ ถ้าเขาไม่บอก พวกเราก็คงไม่รู้เหมือนกัน!”

เซเลน่ามีสีหน้าแปลก ๆ ขณะที่เธอพูด “อีวานขัดรองเท้าให้ลูกเขยของตระกูลเทย์เลอร์จริง ๆ เหรอ?”

“ใช่แล้ว และเนื่องจากพวกเขาไม่มีใครมีผ้าติดตัว นายน้อยอีวานถึงได้ถูกบังคับให้ถอดเสื้อของเขาออกเพื่อเอาไปขัดรองเท้าให้ลูกเขยของตระกูลเทย์เลอร์!