มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 505

“อาจจะเป็นเคน นีล หรือไมเคิลก็ได้ เพราะพวกเขาเกลียดเฟนด์มาโดยตลอด พวกเขาทำแบบนั้นเพื่อพุ่งเป้ามาที่เฟนด์!”

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งเซเลน่าก็ตั้งสมมติฐานเช่นนั้น

เฟนด์มีสีหน้าแปลก ๆ ในขณะที่เขายืนอยู่ข้าง ๆ เขาไม่คิดว่าทุกคนจะออกมาปกป้องเขาก่อนที่เขาจะได้พูดเพื่อตัวเอง เขาประทับใจมาก

“เฮ้ เรื่องนี้จะใช้เฟนด์ทำหรือเปล่า เราก็แค่ให้พนักงานโรงแรมมายืนยันเพราะพวกเขาเคยเจอคน ๆ นั้นแล้ว!”

อีวานหัวเราะอย่างบ้าคลั่งขณะที่เขาจ้องไปที่เฟนด์ เขาเชื่อว่าต้องเป็นเฟนด์แน่เพราะนามสกุลของคนคนนั้นคือ 'วู๊ด' มันคงเหลือเชื่อถ้าคนคนนั้นไม่ใช่เฟนด์

เหตุผลที่ว่าทำไมเฟนด์ถึงโง่ขนาดนี้ถึงทำแบบนั้นไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว การที่มีโต๊ะเพิ่มมาอีกจำนวนมากมันทำให้มีค่าใช้จ่ายอย่างน้อยก็สิบล้านเหรียญ เขาสนใจมากกว่าว่าเฟนด์จะทำยังไง

“หยุดสงสัยได้แล้ว ผมเป็นคนสั่งเอง!”

เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่นก่อนจะโบกมือไปมาขณะที่เขาตอบ

“เห็นไหม ดูสิ ตอนนี้เขายอมรับแล้ว!”

ธีโอดอร์ชี้ไปที่ฟเฟนด์ทันทีก่อนที่จะตะโกนใส่เขา “ดูเหมือนว่าเขาคงจะกลัวเราโทรหาพนักงานโรงแรม เขารู้ว่าอีกไม่นานเขาคงจะต้องถูกเปิดโปงแน่ ดังนั้นเขาจึงได้แต่ยอมรับมันออกมา!”

“เฟนด์ นายสั่งจริง ๆ เหรอ? โอ้ นายทำให้พวกเราผิดหวังในตัวนายมาก ฉันไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นฝีมือของนาย!”

ฟีโอน่ากระทืบเท้าไปมาเพราะโกรธจัด เธอไม่คิดมาก่อนว่าตัวสร้างปัญหาอย่างลูกเขยของเธอจะเริ่มก่อปัญหาอีกแล้วหลังจากที่พวกเขาเพิ่งจะได้มีวันที่สงบสุข เขามันตัวซวยจริง ๆ!

“เฟนด์ นี่คุณ...ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ ทำไมคุณถึงได้สั่งโต๊ะเพิ่มอีกสองร้อยโต๊ะโดยไม่มีเหตุผล?”

สมาชิกคนอื่น ๆ ของตระกูลเทย์เลอร์มารวมตัวกันนานแล้ว ทุกคนถึงกับอึ้งเมื่อได้ยินแบบนั้น จริง ๆ แล้วโต๊ะที่เพิ่มอีกสองร้อยโต๊ะจะเสียค่าใช้จ่ายสิบล้านเหรียญไม่ใช่เหรอ?

ถ้านี่เป็นของขวัญ ดูเหมือนว่าเด็กเหลือขอคนนี้จะโง่มากสมองของเขาคงเหมือนถูกลาถีบหัวมา

“ฉันควรจะอธิบายเรื่องนี้ดีไหม?”

เฟนด์หัวเราะอย่างใจเย็นขณะที่เขาพูด “ฉันสั่งโต๊ะเพิ่มอีกหลายโต๊ะเพราะฉันรู้ว่าแค่โต๊ะยี่สิบโต๊ะคงไม่เพียงพอ วันนี้จะมีแขกมาเยอะมากและฉันก็ยังกังวลว่าสองร้อยยี่สิบโต๊ะนี่จะพอหรือเปล่า!”

“ฮ่า ๆ ช่างน่าขำ มีแขกกี่คนที่จะมาร่วมงานเลี้ยงด้วย? นายคิดว่าเราจะไม่ได้นับคร่าวๆ ในหัวเหรอ?”

ธีโอดอร์หัวเราะและพูดว่า “เมื่องานวันเกิดครบรอบหกสิบปีของนายใหญ่เทย์เลอร์ที่ผ่านมา ญาติ ๆ และเพื่อนบางคนที่เราสนิทกันนั้นมีจำนวนโต๊ะแค่สิบเจ็ดถึงสิบแปดโต๊ะเท่านั้น ที่เตรียมไว้ยี่สิบโต๊ะนี่ก็เกินพอแล้ว!”