มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 536

หลังจากครุ่นคิดอยู่สักพัก เจมส์ก็หันไปหาคนใช้ของตระกูลเทย์เลอร์ ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขา “พวกเราตามไม่ทันแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะเรามาถึงช้าไปนิดหน่อย ว่าแต่ เทพีแห่งสงครามได้พูดถึงตำแหน่งจริง ๆ ของเขารึเปล่า?” เขาถามอย่างสุภาพ “อย่างเช่น ราชาแห่งสงครามน่ะ?”

“โอ้ เธอไม่ได้พูดอะไรแบบนั้นเลย แต่เฟนด์บอกว่า เขาได้รับป้ายประจำตำแหน่งมาแต่เขาทำมันหายไปแล้ว เขาพูดอีกด้วยว่าเงินที่เขาใช้ประมูลบ้านพักหลังนั้น เป็นเงินของเขาเอง”

“เขาอาจจะเป็นหัวหน้าผู้บังคับบัญชาก็ได้ มันคงเป็นความสำเร็จครั้งยิ่งใหญ่เลยถ้าเขาได้ตำแหน่งนั้นภายใน 5 ปี!” คนรับใช้ตอบกลับมา

“ทำไมเขาถึงไม่พูดอะไรเลยล่ะ ถ้าเขาเป็นหัวหน้าผู้บังคับบัญชาจริง ๆ ” สเปคเตอร์เฟซที่ยืนอยู่ด้านหลัง ถามขึ้นมาด้วยความสงสัย

“โอ้ นายท่านเฟนด์อธิบายว่า เขาเกรงว่าจะไม่มีใครเชื่อเขาเพราะเขาทำป้ายประจำตำแหน่งหายไปบนถนน เขาก็เลยตัดสินใจ ที่จะไม่บอกใครเลย”

“แต่ผมชื่นชมเขาจริง ๆ นะ เทพีแห่งสงครามอาจไม่มีวันยืนอยู่ตรงหน้าของพวกเราอย่างงี้ ถ้าเขาไม่ได้ช่วยเธอเอาไว้ มิฉะนั้น คงไม่มีบรรดาคนที่มีชื่อเสียง มาร่วมงานวันเกิดของนายท่านเยอะขนาดนี้!”

คนรับใช้พูดต่อ ขณะที่เขากำลังเดินมาข้างหน้า “จริง ๆ แล้ว คุณเซลาน่าเป็นหญิงสาวที่ดีคนนึงเลย และสามีของเธอก็ไม่ได้ดูไม่ได้อีกด้วย ในที่สุดพวกเขาก็ได้รับการยอมรับจากตระกูลเทย์เลอร์ พวกเรามาอวยพรให้พวกเขาใช้ชีวิตด้วยกันอย่างมีความสุขกันเถอะ!”

“ไม่ต้องห่วง มันเป็นอย่างงั้นอยู่แล้วล่ะ!”

เจมส์ยิ้มเล็กน้อย เขาไม่เชื่อในคำพูดของเฟนด์สักนิด ทำป้ายประจำตำแหน่งหายอย่างงั้นเหรอ? มันจะบังเอิญมากไปแล้ว? เขารู้สึกได้ว่าตัวตนที่แท้จริงของเฟนด์ ไม่ใช่คนธรรมดาแน่ ๆ

เขาสงสัยว่าเฟนด์จะขอร้องลาน่า เทพีแห่งสงคราม ให้ช่วยปิดบังตัวตนของเขา

เขาครุ่นคิด บางที อาจจะเป็นเพราะเทพีแห่งสงครามบาดเจ็บ ในช่วงที่เธอเพิ่งถูกเรียกเข้าประจำการทหารไม่นานก็ได้ ก่อนที่เธอจะแข็งแรง เฟนด์ใช้ทักษะทางการแพทย์ของเขาช่วยเธอเอาไว้ เธอจึงตกลงที่จะช่วยเขา

“นายท่านเดรค คุณทันย่า คุณธิโมที อยู่ที่นี่นี่เอง!” เฟนด์ยิ้มแล้วทักทายพวกเขา เมื่อเฟนด์สังเกตุเห็นเจมส์และคนอื่น ๆ

บอดี้การ์ดที่เขาพามาด้วย ยืนอยู่ตรงทางเข้าหลักของคฤหาสน์ของตระกูลเทย์เลอร์ พวกเขากำลังรอคำสั่งอยู่

พวกเขาเห็นทุก ๆ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น โชคไม่ดี ที่พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะส่งเสียงออกไปด้วยซ้ำ มีผู้ทรงอิทธิพลมากมายที่อยู่ที่นี่ พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะเร่งรุดเข้าไป

“เขาเป็นลม!” นีลกลืนน้ำลายอย่างอยากลำบาก แล้วอุทานขึ้นมา ขณะที่เขามองไปที่ไมเคิล หน้าของไม่เคิลบวมจนจำไม่ได้แล้วว่าเขาคือใคร

“เรียกบอดี้การ์ดของมันมา ลากมันไปซะ!” ลาน่าพูดอย่างหมดความอดทน

ไม่นานนัก บอดี้การ์ดของตระกูลวิลสันก็มาถึง พวกเขายกไมเคิลแล้วลากเขาออกไปอย่างรวดเร็ว พวกเขาเกรงว่า ถ้าพวกเขาค่อย ๆ ลากไมเคิลช้า ๆ พวกเขาอาจจะถูกฆ่าตายก็ได้

“ไอ้หนุ่มนี่ไม่เคยออกกำลังกายเลยสักวันสินะ โดนตบแค่สองร้อยครั้ง ก็เป็นลมล้มพับไปอย่างงั้นแล้ว” ไซล์พูด แล้วหัวเราะออกมา