เบ็นเงียบตลอดทางกลับบ้านราวกับความโศกเศร้าได้ขโมยเสียงพูดของเขาไปแล้ว ความเศร้าในตัวเขาเพิ่มขึ้นหลังจากเหตุการณ์นั้นอย่างชัดเจน
“น้องชาย ฉันเข้าใจเรื่องที่นายฆ่าเธอไม่ได้ มันเป็นเพราะอยู่ด้วยกันมานานมาก!”
เซเลน่ามองเบ็นที่นั่งอยู่เบาะหลัง เธอพูดต่อ “แต่นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่นายจะเสียใจ ครั้งต่อไปที่เราเจอเธอ นายจะห้ามให้เราพยายามฆ่าเธอไม่ได้ สุดท้ายแล้วผู้หญิงคนนี้ก็ฉลาดแกมโกงมากเกินไป ไม่ใช่แค่นอกใจนะ แต่ยังพยายามวางยาพิษพี่เขยนายด้วย!”
เบ็นเงียบไปหลายวินาทีก่อนจะพยักหน้าในที่สุด “อย่ากังวลไปเลยพี่สาว ฉันเข้าใจแล้ว เมื่อก่อนฉันไร้ประโยชน์และไร้เดียงสาเกินไป ฉันทำตัวเด็ก ไม่มีแม้แต่งานทำ! สำหรับเธอ ฉันมันก็แค่เศษขยะอันแสนสิ้นหวังแม้แต่รีไซเคิลก็ยังทำไม่ได้!”
เขาหยุดพูด และพูดต่อว่า “แต่การฆ่าเธอ...ฉันทำไม่ได้จริง ๆ! ในอนาคต ฉันจะไม่เป็นอะไรแล้วตราบใดที่พี่ไม่ฆ่าเธอต่อหน้า อีกไม่นานฉันจะลุกขึ้นก้าวต่อไปได้!”
“ฉันดีใจจริง ๆ ที่นายคิดแบบนี้!” เซเลน่าตอบด้วยน้ำตาคลอ
จู่ ๆ เบ็นก็นึกอะไรบางอย่างออก “จริงสิ แล้วเฟนด์โอเคไหม? ร่างกายเขาเป็นยังไง?”
“ไม่ต้องคิดมาก ถ้าเฟนด์ไม่มีทางแก้ปัญหา เขาคงไม่ดื่มน้ำยาเข้าไป”
ก่อนหน้านี้เซเลน่าคิดว่าทักษะการแพทย์ของเฟนด์อยู่ในระดับปานกลาง แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าทักษะของเขาไปไกลกว่านั้นแล้ว เขาเป็นแพทย์ที่น่าอัศจรรย์ แต่เซเลน่าไม่แน่ใจว่าเฟนด์รู้ทางรักษาโรคอื่น ๆ หรือไม่
รถจอดอยู่ด้านนอกคฤหาสน์ เบ็นยิ้มอย่างขมขื่นเดินตัวเซเข้าไปในบ้าน
“เซเลน่า เกิดอะไรขึ้นกับเบ็น? เขาดูไม่เหมือนเดิมเลย แล้วนี่ไปไหนกันมา?” ฟีโอน่าออกมาถามเซเลน่าด้วยความร้อนใจ
“เฮ้อ ซีน่าน่ะสิ นอกใจเบ็นไปกับอีวาน หนูคิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นอีวานที่เห็นกันอยู่แท้ ๆ!”
เซเลน่าถอนหายใจเฮือกใหญ่ ถ้าเป็นคนอื่นพวกเขาคงฆ่าไปแล้ว เธอไม่คิดเลยว่าจะเป็น อีวาน เทย์เลอร์!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหาเทพ แห่ง สงคราม
มันจบแค่ตอนที่ 585 จริงดิ???? เหมือนดำเนินเรื่องได้แค่ไม่เท่าไหร่เอง...