มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 704

สุดท้ายเคลลี่ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกลับไปที่บ้านของตระกูลโกลด์ด้วยสีหน้าที่มืดมน

หัวหน้าตระกูลโกลด์ขมวดคิ้วเมื่อเห็นเคลลี่ปรากฏตัวตรงหน้าเขา จากนั้นก็ถามว่า “เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ? ลูกดูไม่มีความสุขเลย!”

“ผมไปที่คฤหาสน์ของเฟนด์มา เพื่อไปเกลี้ยกล่อมบอดี้การ์ดพวกนั้นให้ลาออกและมาร่วมงานกับเราแทน แต่ทุกอย่างมันก็ไร้ประโยชน์!”

เคลลี่อธิบายพร้อมยิ้มอย่างขมขื่น

“เฮ้? ลูกแน่ใจเหรอ? ตอนนี้พวกเธอได้ค่าจ้างต่อเดือนเท่าไหร่?”

เอซรา หัวหน้าตระกูลโกลด์ตกใจเล็กน้อย ความคิดเรื่องที่ว่าจะโน้มน้าวไม่สำเร็จไม่ได้อยู่ในความคิดของเขาเลย เป็นเพราะเฟนด์จ่ายเงินเดือนให้พวกเธอสูงมากงั้นเหรอ?

“แค่เดือนละสองหมื่นเหรียญเท่านั้น!”

รอยยิ้มบิดเบี้ยวปรากฏบนใบหน้าของเคลลี่ขณะที่เขาตอบ

“สองหมื่นเหรียญ? ลูกล้อเล่นหรือเปล่าเนี่ย? พวกเธอได้ค่าจ้างแค่สองหมื่นเหรียญต่อเดือนเองงั้นเหรอ และลูกก็โน้มน้าวให้พวกเธอลาออกจากการเป้นบอดี้การ์ดของเฟนด์ไม่ได้? มันน่าจะเป็นเรื่องง่าย ๆ นะ!”

สีหน้าของเอซราเปลี่ยนเป็นประหลาดใจ ดวงตาของเขาเบิกกว้างพอ ๆ กับจานรองถ้วย

“พ่อ พวกเธอพูดอย่างภาคภูมิใจว่าที่พวกเธอติดตามเฟนด์เป็นเพราะเสน่ห์ส่วนตัวของเขา และถึงแม้ว่าลูกจะให้เงินพวกเธอห้าแสนเหรียญหรือห้าล้านเหรียญต่อเดือน พวกเธอก็จะไม่สนใจเลยสักนิด!”

เคลลี่พูดต่อพร้อมยิ้มอย่างขมขื่น “ฮ่า! เสน่ห์ส่วนตัว พ่อเชื่อไหม?”

ปากของเอซราปิดลงทันทีในไม่กี่วินาทีต่อมาหลังจากที่เคลลี่พูดจบ “เสน่ห์ส่วนตัว? นั่นมันเหตุผลบ้าบออะไรกัน? ฉันคิดว่าพวกเธออาจจะมีความสัมพันธ์เชิงชู้สาวกับเฟนด์ ไม่งั้นพวกเธอจะปฏิเสธเงินที่สูงเช่นนั้นได้ยังไง? ผู้หญิงแบบไหนที่ไม่ชอบเงินและกระเป๋าแบรนด์เนมบ้าง? ช่างน่าขำ!”

“ใช่ ผมก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน แต่เหตุผลที่แท้จริงนั้นไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว เป็นไปไม่ได้แล้วที่จะโน้มน้าวให้ผู้หญิงพวกนั้นมาทำงานให้เรา!”

ในทางตรงกันข้าม เอเลนกลับร้องไห้คร่ำครวญเหมือนสุนัข แล้วเธอก็มองไปที่เบ็นซึ่งนั่งอยู่ข้าง ๆ จ้องมองเขาอย่างเย็นชา “ทั้งหมดเป็นความผิดของคุณ! ถ้าฉันไม่จำเป็นต้องปกป้องคุณ ฉันคงได้แสดงการต่อสู้ที่ดีเมื่อคืนนี้ ฮึก!”

เบ็นส่งรอยยิ้มขมขื่นกลับมาให้เธอ “ฉันก็ไม่ได้ขอให้เธอปกป้องฉัน เธอเป็นห่วงฉันและเธอเป็นคนยืนยันเองว่าจะตามฉันไป!”

“ฮึ่ม! ถ้าไม่ใช่เพราะนายท่านเฟนด์เขากังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของคุณ และขอให้ฉันปกป้องคุณ ฉันก็ไม่อยากอยู่ใกล้คุณหรอก! และฉันยังต้องทนกับปากร้าย ๆ และมีพิษของคุณทุกวันอีก เพราะงานของฉันต้องปกป้องคุณไง!”

เอเลนพูดออกมาอย่างโกรธจัด

“ก็ได้ ๆ อย่าโกรธไปเลย ฉันจะเทเครื่องดื่มให้เธอเอง ขอบคุณที่เป็นบอดี้การ์ดที่มีความรับผิดชอบมากที่สุดและปกป้องฉันทุกวัน! เป็นไงอารมณ์ดีขึ้นแล้วใช่ไหม?”

เบ็นยอมอ้อนข้อให้ เขาเปิดไวน์แดงและเทใส่แก้วให้เอเลน

“ฮึ่ม! อย่างน้อยคุณก็รู้วิธีขอบคุณ!”