มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 710

“นั่น นั่นมันเยี่ยมมาก!”

ไมเคิลถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อได้ยินอย่างนั้น

“นายท่าน พรรคอินทรีต้องการเข้าพบ!”

ในตอนนั้นเอง บอดี้การ์ดก็วิ่งเข้ามารายงานว่า “นายท่านของพรรคอินทรีมาที่นี่ พร้อมกับนักสู้ของเขา!”

เดวิดและไมเคิลต่างมองหน้ากันและกัน พวกเขาก็งง

“บ้าเอ๊ย พรรคอินทรีต้องการอะไรจากเรา? องค์กรที่ทำงานในตอนนั้นของเราไม่เคยมีส่วนเกี่ยวข้องกับพรรคของพวกเขาเลยนะ!”

เดวิดขมวดคิ้ว พรรคอินทรีไม่ได้ถูกทำให้ขุ่นเคืองได้ง่าย ๆ พวกเขาแข็งแกร่งกว่าตระกูลชนชั้นสองอย่างเขามาก การมาของพวกเขาอย่างกะทันหันที่หน้าประตูทำให้เขากังวล

“พ่อ อย่าบอกนะว่าคนของเราคนใดคนหนึ่งไปทำให้พรรคอินทรีโกรธเคือง ดังนั้นพวกเขาจึงมาที่นี่เพื่อพบเรา? มันจะลำบากนะถ้าเรื่องเป็นแบบนั้น มันไม่ง่ายเลยที่จะจัดการกับพวกเขา!”

ไมเคิลเองก็กังวลเหมือนกัน

เดวิดมองไปที่บอดี้การ์ด “บอกฉันมาสิว่า ตอนที่พวกเขามาถึงพวกเขาดูโกรธอยู่หรือเปล่า?” เขาถาม

บอดี้การ์ดส่ายหัว “ไม่ครับ พวกเขาทั้งหมดสงบมาก พวกเขาบอกว่ามาที่นี่เพื่อเสนอข้อตกลงให้กับนายท่าน!”

“งั้นไม่เป็นอะไร พาพวกมันเข้ามา!”

เดวิดถอนหายใจเมื่อได้ยินอย่างนั้น แล้วเขาก็โบกมือ

เมื่อเขาได้ยินอย่างนั้น ไมเคิลก็ตอบทันทีด้วยน้ำเสียงโมโหว่า “มันเป็นสิ่งที่อีวานทำก็จริง แต่คนที่ทำให้ฉันหงุดหงิดมากที่สุดคือลูกเขยของตระกูลเทย์เลอร์คนนั้นต่างหาก หน้าของฉันจะไม่ตกอยู่ในสภาพแบบนี้ถ้าเขาไม่ได้คิดวิธีลงโทษฉัน ฉันโกรธอีวาน แต่ฉันโกรธเฟนด์มากที่สุด...”

ไม่เคิลขบกรามและกำหมัดแน่น “ถ้าฉันมีโอกาส ฉันจะทำให้เฟนด์จะถูกทุบตีและถูกทรมานจนตายแน่!”

“พูดได้ดี พูดได้เยี่ยมมาก!”

ลีลุกขึ้นทันทีเมื่อเห็นอารมณ์ของไมเคิลพุ่งพล่าน เขาปรบมือขณะที่เขาพูด “คุณเป็นลูกผู้ชายตัวจริง นายน้อยวิลสัน คุณมีออร่าของคนที่ไม่เกรงกลัวอะไรเลย ลูกผู้ชายควรจะเป็นแบบนั้น ต้องจัดการให้สาสมถ้าถูกทำร้าย และแก้แค้นเมื่อได้รับความไม่เป็นธรรม!”

ความสุขปรากฏขึ้นในใจของไมเคิลเมื่อได้รับคำชื่นชมจากคนอื่น “แต่แน่นอน อย่าตัดสินฉันเพียงเพราะฉันอ้วน ฉันก็โตแล้วเหมือนกัน!” เขาพูดพร้อมหัวเราะ

แต่ดาวิดที่มองดูเรื่องทั้งหมดอยู่ข้าง ๆ ทนดูไม่ไหวอีกต่อไป “นายท่านนิวแมน พูดมาตรง ๆ เลยดีกว่า” เขาพูดขึ้นมาเรียบ ๆ ด้วยน้ำเสียงทื่อ ๆ “ปกติตระกูลวิลสันแทบจะไม่เกี่ยวข้องกับพรรคอินทรีของคุณเลย วันนี้คุณที่นีมีธุระอะไร?”