มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 724

ไม่นานนัก รถหลายคันก็มาถึงห้างที่ดูหรูหรา

“รออยู่ข้างล่าง พวกเราจะขึ้นไปเล่นสนุกกัน ฉะนั้นพวกนายไปหาที่ดื่มชานมกันไป ถ้าอยากน่ะนะ” ชารอนให้เงินกับบอดี้การ์ดไปหลายร้อยเหรียญและพูดต่อว่า “เฟนด์มาแล้ว เราไปขึ้นไปเล่นบิลเลียดกันเถอะ”

“ครับ! ขอบคุณคุณชารอน!” บอดี้การ์ดรับเงินมาด้วยความเคารพและเดินออกไปอย่างมีความสุข

ขณะที่เดินอยู่ เฟนด์ก็ตรวจสอบพื้นที่รอบ ๆ และพูดว่า “ที่นี่ค่อนข้างหรู ราคาการเล่นบิลเลียดจะต้องแพงแน่ ๆ”

“ฉันเคยมาหลายครั้งแล้ว ห้องเล่นบิลเลียดชั้นบนก็ดี มีเครื่องดื่มกับของหวานให้ฟรีทุกอย่าง ถึงค่าธรรมเนียมจะคิดขึ้นอยู่กับการเข้าแต่ละครั้ง หนึ่งร้อยเหรียญต่อหนึ่งคน เล่นกี่ชั่วโมงก็ได้” ทันย่ายิ้มและพูดต่อว่า “เรามีกันสี่คน ก็สี่ร้อยเหรียญ”

เฟนด์พยักหน้า “ถ้าเป็นอย่างนี้ ก็ต้องเล่นให้นานกว่าปกติหน่อย ไม่งั้นเราจะเปลืองเงิน”

ความคิดเห็นของเฟนด์ทำให้อีวอนน์กลอกตาใส่เขา “เราไม่ได้ให้คุณจ่ายสักหน่อย คุณมาทำงาน งั้นเราก็จะจ่ายให้ นอกจากนั้นมันก็แค่ไม่กี่ร้อยเหรียญ มันแพงยังไง? คุณเพิ่งจะได้เงินเดือนยี่สิบล้านเหรียญมาไม่ใช่เหรอ?”

“แต่นี่มันเป็นสิ่งที่ควรจะเป็น!” เฟนด์ยิ้ม แต่สายตาจากคนที่อยู่ไม่ไกลทำให้รอยยิ้มเขาลดลง “นั่นนายน้อยเดรคไม่ใช่เหรอ?”

ทันย่ามองและประหลาดใจเล็กน้อย สีหน้าของเธอนิ่งขึ้น “พี่!”

เขาเดินไปหยิบขวดน้ำและดื่มมัน หลังจากที่กลืนลงไปอึกใหญ่เขาก็พูดเสียงดังขึ้นมาว่า “แน่นอนที่ฉันจะไม่โอเคกับมันในเมื่อฉันแพ้ในเกมที่เกือบจะชนะ วันนี้เราเล่นมาสิบเกมแล้ว ฉันชนะแค่สองเกม ฉันโกรธมาก!”

ชายคนนั้นหัวเราะคิกคักและเตือนทิโมทีว่า “สิบเกมแล้ว เราจ่ายเงินกันทุก ๆ สิบเกม ในเมื่อฉันชนะไปหกเกม เท่ากับคุณต้องจ่ายฉันหกสิบล้าน นายน้อยเดรค!”

ทิโมธีมุมปากกระตุกเล็กน้อยก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมา “ไม่ต้องห่วง ฉันจะโอนเดี๋ยวนี้แหละ!”

“ยังจะเล่นอีกไหม?”