มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 738

“เฟนด์ เคยได้ยินคำว่า ‘คนที่โชคดีที่สุดคือคนที่รู้ว่าจะได้ลุกกลับบ้านเมื่อไหร่’ไหม?”

“ห้าพันล้านก็เยอะอยู่แล้ว และนายน้อยเทิร์นเนอร์ก็ไม่มีเงินเหลือแล้ว คิดซะว่าวันนี้นายโชคดีละกัน ที่ล่อลวงเงินห้าพันล้านมาจากเขาได้” ทิโมธีตอบกลับไป แม้คำตอบนั้นจะเต็มไปด้วยความยโสโอหัง ขณะที่เขากำลังยิ้มอย่างเหยเกให้กับเฟนด์ก็ตาม

เฟนด์ไม่พอใจอยู่แล้ว กับการวางมาดของทิโมธีทีเพิ่งพูดกับเฟนด์ เขาปิดปากสนิท ไม่พูดอะไรกลับไป “ไม่ ฉันรู้ว่าถ้าสถานการณ์มันต่างออกไป ถ้าฉันเป็นคนแพ้ เขาคงไม่ปล่อยฉันไปเฉย ๆ กับเงินไม่ต่ำกว่าหมื่นล้านเหรียญแน่ ๆ ฉันอยากจะบอกว่า ทักษะการพูดการจาของนายก็น่ากลัวเหมือนกันน่ะ”

“นายน้อยเทิร์นเนอร์เป็นคนพนันผมก่อนอยู่ดี คุณพูดออกมาได้ยังไงว่าผม ‘ล่อลวง’ เงินมาจากเขา? คุณจะมาโทษผมไม่ได้ ถ้าเขาเงอะงะซะเอง!”

พวกบอดี้การ์ดยังคงเจ็บปวด พวกเขายืนขึ้นในที่สุดหลังจากโดนกระทืบ เพียงแค่เห็นหน้าเฟนด์พวกเขาก็กลัวแล้ว

เฟนด์จ้องเขม็งไปที่บอดี้การ์ดคนนึง เขากลัวเฟนด์ถึงขนาดเดินโซซัดโซเซไปข้างหลัง “ผมไม่แคร์ เขาก็แค่นายน้อยของตระกูลอะไรก็ไม่รู้” เขาหัวเราะเยาะ “อย่าคิดว่าเขาจะได้ก้าวออกไปจากที่นี่ถ้าเขาจ่ายผมไม่ครบ…ห้ามขาดแม้แต่เหรียญเดียว!”

ลีโอกำหมัดแน่น เขาหันไปหาทิโมธี เขารู้แล้วว่าเฟนด์ไม่ปล่อยให้เขาหนีไปแน่ ๆ “นายน้อยเดรค คุณจะช่วยผมจ่ายห้าพันล้านเหรียญ ใช่ไหม?”

ทิโมธีค้นพบแล้วว่าเขาติดแหง็กโดยไม่มีคำตอบใด ๆ ก่อนที่เขาจะพูดตอบไปในที่สุดว่า “นายน้อยเทิร์นเนอร์ คุณขอตั้งห้าพันล้านนะ ไม่ใช่ห้าสิบล้าน ถึงคุณจะขอยืมแค่ห้าร้อยล้าน ผมก็ต้องคิดแล้วคิดอีกอยู่ดี คุณคิดว่าผมจะให้คุณยืมห้าพันล้านเหรียญง่าย ๆ งั้นเหรอ?”

ลีโอหมดหวัง เขามองไปทีเฟนด์อย่างเป็นกังวล “ผมไม่มีเงินเยอะขนาดนั้น” เขาพูดออกมา “ผมมีแค่ห้าพันล้าน!”

เฟนด์หัวเราะคิกคักอย่างขบขัน กับสถานการณ์นี้ “เหอะ! ผมจะทำให้มันง่ายขึ้นแล้วกันนะ เอาเงินห้าพันล้านมาให้ผม แล้วก็หัวโง่ ๆ เหมือนหมูของคุณ เป็นไง?”

คำพูดของเขาทำให้ลีโอกลัวจับใจ หน้าของเขาซีดเผือด

เขาไม่มีทางเลือกอื่น ลีโอหันไปหาบอดี้การ์ดของเขาพูดกับเขาว่า “โลแกน กลับไป แล้วช่วยฉัน บอกทุกคนว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันจะต้องหาเงินห้าพันล้านมาให้ได้ ไม่งั้นฉันตาย!”