มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 742

เฟเบียนชอบมากที่ได้ยินทิโมธีพูดเช่นนั้น เขายิ้มด้วยความพอใจและพูดว่า “นายน้อยเดรค นายช่างมีเมตตาเสียจริง ฉันต่างหากที่ต้องต้อนรับนายเป็นการขอบคุณ ได้ยินมาว่านายไล่เขาออกเพื่อลูกชายของฉัน งั้นเหรอ? จะตอบแทนความใจดีของนายยังไงดีล่ะ?”

เฟนด์รู้สึกเซ็งมากกับการแสดงของคนพวกนี้ เขาพูดเสียงแข็ง “ใครจะเลี้ยงใครก็ไม่เกี่ยวกับผมหรอกนะ คุณควรจะจ่ายหมื่นล้านเหรียญมาซะ ก่อนที่ผมจะหมดความอดทน”

แคดมัสอึ้งไปครู่นึงกับความกล้าของเฟนด์ แต่มันก็หายไปทันควันเมื่อเขาแสยะยิ้ม “ไอ้หนุ่ม นายนี่ปากดีจริงนะ นายกล้าดียังไงมาพูดกับพวกเราแบบนั้น ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าฉันเป็นถึงจอมพล?”

เฟนด์หัวเราะอย่างหยิ่งยโส “ฮ่าฮ่า! ฉันจะนับถือจอมพลที่ไม่รู้ถูกผิดได้ยังไง? คุณมันก็แค่จอมพล คนอย่างคุณไม่สมควรได้รับความเคารพจากฉันหรอก”

“ให้ตาย นายนี่มันหัวแข็งซะจริง!” แคดมัสกำหมัดแน่นแล้วแสยะยิ้ม “ถ้างั้นมาดูกันดีกว่า ว่าหัวของนายกับหมัดของฉัน อะไรจะแข็งกว่ากัน!”

เขาก้าวออกไปข้างหน้า แล้วพุ่งไปหาเฟนด์ทันที หมัดของเขามุ่งไปที่เฟนด์

เฟนด์แสยะยิ้ม เมื่อเห็นว่าชายคนนั้นกำลังพุ่งเข้ามาโจมตีเขา เฟนด์หัวเราะเยาะ เขากำหมัดแน่น แล้วต่อยไปที่แคดมัสทันที

แคดมัสตกใจมาก ที่เฟนด์ไม่พยายามแม้แต่จะหนีด้วยซ้ำ ‘เขาไม่หลบเลยเหรอ?’ แน่นอนว่า เขาตกใจได้ไม่นาน เขาก็แสยะยิ้มอีกครั้ง แคดมัสก็ไม่ถอยเช่นเดียวกัน เขาโจมตีเฟนด์ต่อ

อย่างไรก็ตาม เฟนด์ก็เพิ่มแรงขึ้นด้วย และแคดมัสก็ถอยพลังไปสองสามก้าวอีกครั้ง ตอนนี้ แคดมัสถึงกับยืนไม่ไหว เขานอนแผ่ลงบนพื้น

“นั่น…นั่นมันเป็นไปได้ไง? เขาเป็นแค่หัวหน้าผู้บังคับบัญชาไม่ใช่เหรอ?!” ลีโออึ้ง ตาของเขาลุกโพลง เขาอ้าปากหวอ

“สุดยอด…!” ชารอนมองไปที่เฟนด์ด้วยตาเป็นประกาย

“เฮ้!”