มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 762

“ผู้เฒ่ากอร์ดอน หยุด! จะขัดคำสั่งฉันเหรอ?” เจมส์เห็นว่าผู้เฒ่ากอร์ดอนก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฟนด์อย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม เขาได้ลงมือไปแล้ว หลังจากที่เขาล้มเหลว เขาทำได้เพียงแค่ยืนอยู่ตรงนั้นและจ้องไปที่เฟนด์

เพราะยังไงซะ เขาอาจจะตายอย่างน่าสมเพชมาก ถ้าเขาพุ่งไปข้างหน้าและต่อสู้กับเฟนด์ต่อ แต่ถ้าเขาหยุดตอนนี้เขาคงจะเสียหน้า

สีหน้าผู้เฒ่ากอร์ดอนเย็นชาหลังจากได้ยินสิ่งที่เจมส์พูด “หนุ่มน้อย วันนี้ฉันจะอดทนไว้ก่อน เพราะนายท่านสั่งไว้ ยังไงก็ตาม ที่นี่คือคฤหาสน์ตระกูลเดรค ถ้านายกล้าทำอะไรรุนแรง ฉันจะไม่ทนอีกต่อไป!” ผู้เฒ่ากอร์ดอนถอยหลังกลับมาหลังจากเขาพูดจบ

มุมปากของทิโมธีกระตุกไปหลายครั้ง สุดท้ายเขาก็สังเกตเห็นว่าถ้าผู้เฒ่ากอร์ดอนสู้แค่คนเดียว เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฟนด์อย่างแน่นอน อีกอย่าง ผู้เฒ่ากอร์ดอนเป็นคนที่รักในศักดิ์ศรีของตัวเอง เขาทิ้งคำพูดพวกนั้นไว้ เพื่อที่เขาจะได้ออกมาอย่างมีเกียรติ

“เอาล่ะ เฟนด์ เป็นไงบ้าง? งั้นไม่เป็นไรถ้านายกับคุณเซเลน่าไม่อยากกลับมาทำงาน ครั้งนี้ ลูกชายของฉันเป็นคนเดียวที่หุนหันพลันแล่น ฉันจะให้เงินนายแปดร้อยล้านเหรียญ ดีไหม? แล้วปล่อยเรื่องนี้ไปเถอะ!” พอคิดได้อย่างนั้น เจมส์ก็กัดฟันพูดอย่างกระตือรือร้น

ในความคิดของเขา ค่าชดเชยจำนวนนี้มากเกินพอแล้ว นอกจากนั้น เขาเพิ่งรู้ว่าลูกชายของเขาไล่ทั้งสองคนออกไปเมื่อไม่นานมานี้ เขาไม่พอใจนิดหน่อยเมื่อเฟนด์ยังไม่ยอมปล่อยเรื่องนี้ไป

อย่างไรก็ตาม เขารู้ดีว่าเขาไม่ควรทำให้เฟนด์โกรธเคือง ดังนั้นเขาจึงได้แต่หวังว่าเขาจะสามารถใช้เงินเพื่อหลีกเลี่ยงเหตุการณ์รุนแรงได้

“ที่รัก ทำไมเราไม่ปล่อยมันไปล่ะ แปดร้อยล้านเหรียญก็มากไปแล้ว!” เซเลน่ากัดริมฝีปากสีแดงเซ็กซี่ของเธอและพยายามเกลี้ยกล่อมเฟนด์