มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 800

“จัดการเขาซะ! ฉันไม่เชื่อหรอก!” บอดี้การ์ดที่แข็งแรงมองหน้ากันก่อนจะพุ่งเข้าไปหาเฟนด์

ปัง! เปรี้ยง! ผัวะ!

แม้จะโจมตีเข้าไปพร้อมกันทุกคน แต่ก็ไม่มีใครสามารถแตะผมของเฟนด์ได้เลยแม้แต่นิดเดียว ก่อนที่พวกเขาทั้งหมดจะล้มลงกับพื้น บอดี้การ์ดพวกนั้นเอามือจับท้องหรือหน้าอกด้วยความเจ็บปวด พร้อมทั้งหน้าซีด

หลายคนคร่ำครวญออกมาอย่างเจ็บปวดเพราะซี่โครงหัก

สีหน้าของลอว์เรนซ์และเจย์เดนมืดลงเมื่อพวกเขาเห็นบอดี้การ์ดของตัวเองนอนอยู่บนพื้น

“เป็นทีมที่ไร้ประโยชน์จริง ๆ พวกนายกล้าดียังไงมาอ้างว่าตัวเองเป็นทหารรับจ้าง?” เจย์เดนเยาะเย้ยในขณะที่เขายืนขึ้นด้วยความโกรธ “พวกนายเอาชนะคนหนุ่มแค่คนเดียวยังไม่ได้เลย! ฉันไม่เข้าใจเลยจริง ๆ!”

“นายน้อย เราไม่ได้ไร้ประโยชน์นะ แต่เด็กหนุ่มคนนี้แข็งแกร่งเกินไปจริง ๆ บอกตามตรงเลย เราเอาชนะเขาไม่ได้!” ชายคนหนึ่งที่หน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อเนื่องจากความเจ็บปวดพูดออกมา “นายน้อย ซี่โครงผมหัก! ผมต้องไปโรงพยาบาล!”

“พวกแกทุกคนออกไปซะ! ออกไป!” เจย์เดนสั่งให้คนของเขาไปโรงพยาบาลด้วยสีหน้าเย็นชา

เฟนด์มองไปที่ฟีโอน่าและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “แม่ครับ ผมพูดเรื่องจริง ผมไม่ได้ล้อเล่น!”

“ดี ดี! นายช่างอวดดีนักที่พูดออกมาแบบนั้น! เจย์เดนหัวเราะก่อนจะแกล้งทำเป็นสุภาพบุรุษ “นายไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้น พวกเราตระกูลวัตสันไม่ใช่คนใจแคบ เราไม่ส่งนักฆ่ามาฆ่านายเพียงเพราะนายทำร้ายบอดี้การ์ดของเราหรอก อีกอย่างเราไม่จำเป็นต้องหานักฆ่าหรอกถ้าเราอยากจะฆ่านายจริง ๆ มียอดฝีมือหลายคนในตระกูลวัตสัน พวกที่นายเพิ่งสู้ไปนั่นเป็นแค่บอดี้การ์ดระดับล่าง นายยังไม่ได้เจอของจริงเลย!”

“อาหารและไวน์มาเสิร์ฟแล้ว เรากินกันเถอะ” ลอว์เรนซ์พูดออกมา “พ่อหนุ่มเฟนด์ค่อนข้างมีทักษะในการต่อสู้ดีเลยทีเดียว เพราะยังไงซะ มันก็ค่อนข้างยากสำหรับเขาที่จะต่อสู้กับบอดี้การ์ดจำนวนมากด้วยตัวคนเดียว ห้าปีที่เขาเคยไปอยู่ในกองทัพไม่สูญเปล่าเลย!”