มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 927

ผู้เฒ่าคือคนที่มีความสามารถเหนือกว่าบอดี้การ์ดและผู้ช่วยผู้บังคับบัญชาและเป็นหัวหน้าบอดี้การ์ดตระกูลควินตัน

"โจมตีพร้อมกัน!" หัวหน้าผู้บังคับบัญชาไม่เสี่ยงเมื่อเห็นความแข็งแกร่งของลาน่า เขาบอกทุกคนที่เหลือให้โจมตีพร้อมกัน

"ฮ่า ๆ ! มาพร้อมกันสิยิ่งจบปัญหาไว!" ลาน่าขำเมื่อเห็นพวกนั้นวิ่งเข้ามา เธอมองครึ่งนึงของคนพวกนั้นอย่างเฉยชา

ปัง! เปรี้ยง! เปรี้ยง!

มีเสียงน่ากลัวดังขึ้นและบอดี้การ์ดตระกูลควินตันหลายคนก็ล้มลงไปกองกับพื้น มีแค่นายน้อยควินตันและนายน้อยรวย ๆ อีกสามคน ที่เคยดื่มโต๊ะเดียวกันกับพวกเขามาก่อนยืนมองอย่างตะลึง

คนอื่น ๆ มองลาน่าด้วยความเกรงขามและเคารพ "เป็นไปได้ไง? เธอ... เธอแข็งแกร่งขนาดนั้น?"

เมืองนางแอ่นเป็นที่รู้จักในนามเมืองแห่งศิลปะการต่อสู้ คนส่วนใหญ่ที่นี่เคารพเหล่าปรมาจารย์อย่างมาก

คนของตระกูลควินตันมักจะรังแกคนแถวนี้เสมอ และนายน้อยก็ป่าเถื่อน ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีใครคิดว่าจะได้เห็นสภาพเขาอย่างวันนี้

ลาน่ามองคนทั้งสี่และยิ้มก่อนพูดอย่างเฉยเมย "พวกนาย ถึงเวลาที่ต้องสั่งสอนแล้ว!"

ลาน่าเดินเข้ามาใกล้พร้อมกับถูนิ้ว แล้วพูดอย่างยิ้ม ๆ ว่า "แกทำให้ฉันไม่มีทางเลือกเองนะ ฉันก็จะลงมือเพราะพวกแกไม่อยากคุกเข่า บางครั้งหมัดฉันมันก็คุมไม่ได้ บางทีมันก็เจ็บไปแม้ไม่ได้ตั้งใจจะฆ่า ฉันอาจจะพลั้งมือฆ่าใครไปก็ได้ถ้าไม่ได้ควบคุมหมัด!"

อีกสามคนมองหน้ากันและคุกเข่าลงโดยไม่สนใจนายน้อยควินตัน "เราคุกเข่าเอง!"

หนึ่งในนั้นพูดว่า "คุณผู้หญิงคนสวยครับ ไปทานอาหารให้อร่อยเถอะครับ!"

เคเลบนิ่งลงทันที ริมฝีปากเขากระตุกอยู่ชั่วครู่ "ฉันคือนายน้อยตระกูลควินตัน" เขาพูด "แน่ใจแล้วเหรอ?"