มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 930

“เหมือนว่าเขาจะเอาแต่ใจนะเนี่ย!” ลาน่ายิ้มเมื่อได้ยินเช่นนั้น แล้วก็พูดกับเฟนด์และเซเลน่าว่า “เดี๋ยวดูเขาเสียนิ้วไปแล้วกันนะ!”

“ลุง! ลุงสุดที่รักของผม! ในที่สุดก็มาแล้ว!” นายน้อยควินตันลุกขึ้นจากพื้นขณะที่ขาชาจากการคุกเข่า “เกือบตายใต้แสงแดดนี่เลยนะ มันช่วยไม่ได้เลยที่เราขายขี้หน้า คุกเข่าที่สาธารณะแบบนี้ด้วยนะ!”

“ถูกต้อง ราชาสงครามฮันเตอร์ มัวร์ คนพวกน่ารังเกียจมาก! ไม่ใช่แค่กระทืบเรานะ แต่ยังบังคับให้เราคุกเข่าใต้แสงแดดนี่ด้วย!” นายน้อยคนหนึ่งช่วยอธิบายสถานการณ์

“ถูกต้อง ราชาแห่งสงครามฮันเตอร์ มัวร์! ผู้หญิงคนนั้นกล้าพูดเลยว่าเธอไม่กลัวคุณแม้ว่าคุณจะมา!” นายน้อยอีกคนพูดขณะที่เขายืนขึ้นปัดหัวเข่า

“คุณลุง ผู้หญิงที่สวมหน้ากากนั่น น่ารังเกียจสิ้นดี! ผมใจดีที่จะเลี้ยงอาหาร แต่กลับถูกปฏิเสธ แล้วก็มาบอกว่าผมไปล้อเลียนเรื่องที่พวกเขาจน เราทะเลาะกันเพราะพวกนั้นไม่เคารพตระกูลควินตัน!” คาเลบชี้ไปที่ทั้งสามคนนั้นและเล่าต่อ

“ตกลง เข้าใจแล้ว” ฮันเตอร์พยักหน้าและเดินเข้าไปหา

“พวกเธอกล้ามากนะ จะบอกอะไรให้ รู้ไหมว่านี่ใคร? นายน้อยตระกูลควินตัน และหลานชายฉัน พวกเธอไม่ใช่แค่กระทืบเขา แต่ยังให้คุกเข่าอีกด้วยเนี่ยนะ? ดูถูกฉัน ฮันเตอร์ มัวร์ เหรอ?” ฮันเตอร์ดูเย่อหยิ่งไขว้มือทั้งสองเอาไว้ด้านหลังอย่างวางตัว

“ฮ่า ๆ ! พวกนี้ฆ่าตัวตายเพราะดูถูกราชาสงครามมัวร์!” ชายสองคนที่มากับฮันเตอร์ซึ่งดูเหมือนมีตำแหน่งสำคัญเช่นกัน พวกเขายิ้มเมื่อมองเฟนด์กับคนอื่น ๆ

“จุ๊ ๆ ! จะไม่ฟังเราก่อนเหรอ?” ลาน่าก้าวไปข้างหน้าและพูดอย่างตรงไปตรงมา “ไม่แปลกใจเลยที่นายน้อยควินตันทำตัวเย่อหยิ่งแถวนี้ เพราะมีลุงแบบนี้ เข้าใจแล้ว คนเรามักจะพูดว่าคนภายใต้ผู้บังคับบัญชาจะทำตามผู้นำที่ไม่ดี!”