มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 933

หลังจากที่ตัดสินใจเสร็จ คาเลบก็สั่งว่า “เอาล่ะ! ไปให้ไว แกสองคน ใช้รถแอบตามพวกมัน สืบมาว่าพวกมันอยู่ที่ไหนกัน ทำอะไรให้ฉลาดรอบคอบ รักษาระยะห่างเอาไว้ด้วย อย่าให้พวกมันเห็นแก เข้าใจไหม?” อย่างไรก็ตาม ทั้งสามคนไม่ได้เดินไปไหนไกล เลยไม่ได้ขับรถไป แน่นอนว่าบอดี้การ์ดของเขาตามทั้งสามคนทัน และติดตามพวกเขาไปอย่างว่องไว

“ครับ นายน้อย!” บอดี้การ์ดทั้งสองพยักหน้าด้วยความเคารพนับถือ ก่อนจะแอบตามเฟนด์ เซเลน่า และลาน่าไป

ในขณะเดียวกัน… “เราไปข้างนอกมาค่อนวัน แต่ก็ยังไม่เห็นร้านไหนที่เหมาะจะทำธุรกิจด้วยเลย!” เซเลน่าเหนื่อยมาก เมื่อเธอมาถึงบ้าน เธออาบน้ำอาบท่า ก่อนจะนอนลงบนเตียง “เราไม่จะเป็นต้องทำงานด้วยซ้ำ แต่มันจะดีสำหรับเราแน่ ๆ ถ้าเราทำธุรกิจอะไรสักอย่าง พวกคนจะเริ่มตั้งคำถาม และสงสัยเรื่องอดีตของเรา”

ในตอนนั้นเอง...

สมาชิกในตระกูลแลมเบิร์ตก็มาถึงอาณาเขตกลาง และเริ่มทำการสอบสวนอย่างลับ ๆ

เมื่อได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้น ผู้อาวุโสคนที่สามของตระกูลแลมเบิร์ต เทา แลมเบิร์ต และนายท่านของตระกูลฟรีแมน หลุยส์ ฟรีแมนก็ทำสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่

พวกเขาค้นพบแล้วว่าเฟนด์ และครอบครัวของเขาได้ย้ายออกจากอาณาเขตกลางไปแล้ว ในคืนที่ทั้งสี่คนตาย พวกเขาคงเดาว่า คนจากตระกูลแลมเบิร์ต จะตามหาพวกเขา

ตระกูลแลมเบิร์ถกเถียงกันก่อนจะตัดสินใจ และพรวดเข้าไปในคฤหาสน์ของตระกูลจอร์จ

"คุณคือ?" วินสตัน จอร์จ มองไปบอดี้การ์ดของเขา ที่กำลังได้รับบาดเจ็บอยู่บนพื้น ขณะที่เขากำลังถามแขกที่ไม่ได้รับเชิญ ที่อยู่ตรงหน้าเขา หลังจากนั้นเขากฌทำสีหน้าไม่ค่อยพอใจ

“พวกเขามอบคฤหาสน์ให้ผม เพื่อที่ผมจะได้ส่งคนไปจัดการศพ ผมหมายความว่า พวกเขาจะให้คฤหาสน์กับผมง่าย ๆ ไปทำไมกันล่ะ?” วินสตันหัวเราะ เขาไม่อยากโกหกคนพวกนี้ในเรื่องอะไรแบบนี้ พวกเขาฉลาด และสามารถรู้ทุกอย่างได้อย่างง่าย ๆ ด้วยการสืบสวนเท่านั้น พวกเขาคงไม่ตอบโต้เขาดีขนาดนี้แน่ ถ้ารู้ว่าเขาโกหก

คนเหล่านี้เป็นยอดฝีมือที่ทรงพลัง และเขาจะทำให้พวกเขาโมโหไม่ได้

หลุยส์ดูออกว่าวินสตันไม่ได้โกหก หลักจากที่ได้ยินเขาอธิบาย เขาครุ่นคิด ก่อนจะพูด “โอ้ ใช่ แล้วคุณรู้รึเปล่าว่าพวกเขาไปทางไหนกัน? คุณต้องรู้อะไรสักอย่างสิ ใช่ไหม?”

วินสตันยิ้มอย่างขมขื่น “เราจะรู้ได้ยังไงล่ะ? เฟนไม่ใช่คนโง่ แถมพวกเขายังออกกันไปตอนกลางดึก พวกเขาคงกลัวว่าจะมีคนเห็น แล้วรู้ว่าพวกเขาไปทางไหนกัน!”